04 شهريور 1401
روزنامه اطلاعات در سرمقاله روز 4 شهریور 1342 خود نوشت:
«دیروز در محفلی صحبت بود که تاکنون فلان مقدار کارت الکترال در تهران تقسیم شده و حال آنکه انتظار میرفت این دوره عده بیشتری از مردم در انتخابات شرکت کنند. در جواب این ایراد مرد بصیر مطلعی... گفت: شما روحیه ایرانی را مگر نمیشناسید؟ ایرانیها نوعاً این طورند که هر کاری را در آن آخرین لحظات و آخرین فرصت در کمال عجله و شتاب انجام میدهند و به علاوه خیلی از ایرانیها دوست دارند آخر صف را اشغال کنند و ببینند آنها که اول صف ایستادهاند چه میکنند و کارشان به کجا میرسد تا نوبت آخر صف برسد.»[1]!
گرچه مشارکت زنان در انتخابات - برای اولین بار – میتوانست شمار رأیدهندگان را افزایش داده، نویدبخش یک انتخابات پرشور باشد، ولی تحریم انتخابات توسط مراجع تقلید[2]عظام سبب شد متدینین و برخی احزاب و دستهجات سیاسی که فتاوای مراجع دینی را لازمالاجرا میدانستند از شرکت در انتخابات خودداری کنند. اینهمه اما برای دولت پهلوی که در برگزاری انتخابات تقلبی سوابق درخشانی داشت!، انتخابات تقلبی مجلس بیستم را پشتسر گذاشته بود اهمیتی نداشت. دولت اسدالله علم همه پیشبینیهای لازم را کرد تا اولین انتخابات پس از انقلاب سفید به بیدردسرترین شکل ممکن برگزار و نمایندگانی که اساساً ارتباطی با آراء مردم نداشته[3]، صرفاً مورد تأیید حکومت بودند، برای صحه گذاشتن بر منویات ملوکانه! وارد مجلس شوند. به این ترتیب پیش از انجام انتخابات شمار رأیدهندگان 4 میلیون نفر در نظر گرفته و اعلام شد![4]
پینوشتها:
[1]. اطلاعات، س 38، دوشنبه 4 شهریور 1342، ش 11175.
[2]. آیات عظام میلانی و شریعتمداری در اعلامیه 4 مرداد، انتخابات مجلسین را به دلیل فقدان آزادی بیان و قلم و اختناق حاکم بر کشور تحریم کردند. (مرکز بررسی اسناد تاریخی، انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، روزشمار استان همدان، ج 1، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1390، ص 65)؛ نهضت آزادی ایران در بیانیه 9 مرداد از این حرکت پشتیبانی کرد. (نهضت آزادی ایران، صفحاتی از تاریخ معاصر ایران، ج 1، تهران، چاپخانه رایکا، 1361، ص 308 تا 310).
[3]. سیدجلالالدین مدنی نویسنده کتاب «تاریخ سیاسی معاصرایران» که در آن ایام در دستگاه قضایی کشور مشغول به کار بود در خاطرهای در خصوص این انتخابات میگوید:
«در بسیاری از نقاط کشور مردم مقاومت کردند و برخوردهایی پیش آمد، ما که در جریان حوادث دوره سیاسی اخیر و نهضت اسلامی بودیم... درصدد برآمدیم رسوایی انتخابات را آشکار سازیم و در موقعیت قضایی، دخالت دولت را در انتخابات اعلام داریم، به همین جهت وقتی مردم دماوند در برابر لیست دولت مقاومت کردند و دولت قبل از قرائت آراء نتیجه انتخابات را برابر لیست اعلام داشت[!] صریحاً و کتباً اعلام کردیم که دولت علم علناً مرتکب جرم شده، فقط دو نفر از همکاران قضایی حاضر شدند آن را تأیید نمایند، عکسالعمل دولت در برابر این اقدام که حکومت را رسوا ساخته بود به فوری ظاهر شد و علم در یکی از سخنرانیهایش ظهور مرتجعین را از دماوند اعلام داشت[!]» (مدنی، سیدجلالالدین، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 2، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1378، ص 82 - 83).
[4]. اسدالله علم در 25 شهریور یک روز پیش از برگزاری انتخابات مجلسین در یک مصاحبه مطبوعاتی گفت: «هشت میلیون نفر حق شرکت در انتخابات را دارند، ولی انتظار نمیرود بیش از چهار میلیون ثبتنام کنند و کارت بگیرند، از این گذشته اکنون هنگام جمعآوری خرمن است و دهقانان نمیتوانند کار خود را رها کنند و به رأی دادن بپردازند؛ به این ترتیب انتظار نمیرود بیش از 5 /2 میلیون در رأی دادن شرکت نمایند،»! (اطلاعات، س 38، سه شنبه 26 شهریور 1342، ش 11194).
تعداد بازدید: 777