19 شهريور 1401
در 19 شهریور 1343 روزنامه اطلاعات نوشت:
«مادهای که در مورد منع پوشیدن لباس زننده و ناپسند از طرف بانوان برای الحاق به آییننامه امور خلافی پیشنهاد شده است مورد توجه طبقات مختلف مردم قرار گرفته است. خانم دکتر پارسا، نماینده مجلس شورای ملی، در مورد آییننامه امور خلافی و مادهای که در مورد لباس خانمها برای الحاق به آن پیشنهاد شده است گفت: باید در مورد آقایان هم همین شدت عمل را به خرج داد و در آن صورت میشود اطمینان داشت که آییننامه خلافی بطور اعم اجرا خواهد شد. موضوع دیگر این است که بهتر است همزمان با اجرای این آییننامه، تعلیم و تربیت صحیح را نیز در کشور رایج کنند و اگر به این اصل توجه شود دیگر احتیاجی به آییننامه خلافی برای شهر تهران نیست...»[1]
گفته فرخرو پارسا به روشنی نشان میدهد که وی به وضع آییننامه و قانون در خصوص نوع پوشش باور نداشته آن را تنها ضرورت جامعه آن روز میداند، با اینحال وی به سبب دشمنی و کینه عمیقی که نسبت به دین اسلام داشت، در هنگام تصدی وزارت آموزش و پرورش در دولت هویدا استفاده از چادر را در مدارس دخترانه ممنوع کرد.[2]
فرخرو پارسا (عضو کانون مترقی و دفتر سیاسی حزب ایران نوین، رئیس جمعیت زنان دانشگاهی وابسته به سفارت آمریکا، عضو کلوپ روتاری ایران، نماینده وزارت آموزش و پرورش در کمیته دائمی حفاظت در ساواک در خرداد 1344، نماینده مجلس شورای ملی و سنا، وزیر آموزش و پرورش (در سالهای 1347 - 53) و مشهور به بهائیگری بود. گرچه در برخی موارد بهائیان در دیوانسالاری حکومت پهلوی مجبور به اقرار ظاهری به اسلام بوده، فرخرو پارسا هم از این امر مستثنا نبود، اما دشمنی آنها با اسلام به حدی بود که در محافل خود پیمان هدم اسلام را تجدید میکردند. حمایت از رژیم غاصب اسرائیل یکی از اهداف عالی فرقه بهائیت بوده، ارسال ثروتهای به یغما رفته از مسلمین به آن دیار از فعالیتهای اصلی آنان به شمار میرفت. فرخرو پارسا نیز که در مدت اشتغال در وزارت آموزش و پرورش اموال بسیاری به چنگ آورده بود[3]، در این مقوله ید طولایی داشت.[4]
پینوشتها:
[1]. اطلاعات، س 39، پنجشنبه 19 شهریور 1343، ش 11484.
«نامبرده بالا [سیدجواد نیشابوری] روز بیستوهشتم دی ماه جاری هنگام تشییع جنازه محمد مجدنوابی واعظ معروف کرمانی در فرودگاه کرمان به آقای صدر معاون وزارت آموزش و پرورش و رئیس منطقه 4 اظهار میدارد این چه دستوریست که در مورد عدم حجاب خانمهای فرهنگی و محصلین دختر صادر کردهاید خوب است این موضوع آزاد باشد تا به تمایل خود خانوادهها اقدام گردد که در پاسخ وی آقای صدر اظهار میدارد دستوری است که خانم وزیر صادر کرده و با عصر انقلاب اینگونه مسائل مطرح نیست و به علاوه چادر دلیل نجابت طبقه نسوان نبوده و مغایرتی با اسلام ندارد و در پایان نیشابوری میافزاید در این خصوص با آقای استاندار صحبت خواهم کرد...» (انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان کرمان، ج 2، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1396، ص 304).
[3]. در گزارش ساواک به تاریخ 8 بهمن 1342 در این خصوص چنین آمده است:
«بعد از ظهر روز گذشته در محل جامعه لیسانسیههای وابسته به معرفت، خیری مدیر دبیرستان ملی مدائن... اظهار نمود... حالیه معلوم شده که خانم دکتر پارسا مبلغ ششصد هزار تومان از وجوه دبیرستان رضاشاه کبیر را به جیب زده و این موضوع اخیراً در امر رسیدگی به حساب دبیرستان مزبور آفتابی شد و منتهی سعی میشود که سر و صدای موضوع بلند نشود و لیکن در بخش فرهنگی کلیه کارمندان از جریان باخبر شدهاند...» (مرکز بررسی اسناد تاریخی، زنان دربار به روایت اسناد ساواک، فرخروی پارسای، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1382، ص 6).
[4]. کشتگر، همایون، «ماه عسل رژیم پهلوی و بهائیان: (بهائیت و رژیم پهلوی پس از کودتای 28 مرداد)»، تاریخ معاصر ایران، تابستان 1388، ش 50، ص 349 – 512.
تعداد بازدید: 962