20 مهر 1401
در 20 مهر 1342 ساواک در گزارشی مینویسد:
«در جلسه ای که ساعت 20 روز جمعه 19 /7 /42 در مسجد حاج اتفاق واقع در خیابان خیام... تشکیل شده بود، آقای جباری... در حدود 20 برگ اعلامیه از آیتالله مرعشی نجفی درباره ظلم و ستم و تنفر از اعمال غیرانسانی حکومت... بین افراد حاضر تقسیم میکرد و افزود عصر روز جمعه با آقایان مرعشی نجفی، شریعتمداری ملاقات نموده و این اعلامیه در قم منتشر گردیده و مقداری از آن را همراه خود به تهران آورده...»[1]
اعلامیه یاد شده به این شرح است:
«... ملت شرافتمند و با ایمان ایران و جهان ، اتحاد و استقامت و ایستادگی شماها در مقابل حکومت سرنیزه نشان بارزی است از حریت و انزجار از پرچم ظلم و ستم و ابراز تنفر از اعمال غیرانسانی. دنیای کنونی بر احساسات و مجاهدات و ازخودگذشتیهای شما ملت مسلمان ایران تحسین میکند، امروزه این مملکت برخلاف دیروز آن است، زیرا تمام ملت ایران را صف واحد تشکیل داده و هیئت اسلامی با حرارت ایمان خود در مقابل تجاوز به حریم مقدس اسلام شجاعانه مقاومت کرده و قلب آنان را مرتعش ساخته و آمادگی خود را در راه حفظ اصول و مبانی اسلام اعلام و از هیچ نوع ایذاء و شکنجه و حبس و زجر متألم نگشته، در مقابل حوادث روزبروز افروختهتر، و به عمال یهود و بیگانگان و دشمنان قرآن به چشم حقارت مینگرد. تعطیل روز شنبه 16 جمادیالاولی برابر 13 مهرماه[2] به دنیا نشان داد که مردم ایران از مجلس فعلی متنفرند، زیرا مجلس شورا فعلاً به صورت غیر شرعی و غیر قانونی مبدل و مفهوم انتخابات به معنی انتصابات درآمده، و منصوبین آن برخلاف مقررات اسلام از فتاوای مراجع تقلید سرپیچی کردهاند، با چنین وصف از نظر قانون نیز رسمیت نداشته و الزامآور نخواهد بود. هیئت حاکمه بداند تهدید و زور و وادار به متفرق نمودن علماء اعلام از تهران به شهرستانها، و از تاریکی شب استفاده نمودن و به زور و جبر به قم و مشهد[3] سوق دادن، موجب سستی و کوچکترین خللی در اراده و اصل مبارزه آنها نخواهد بود، و چنانچه در مدت اقامت چهار ماهه خود در تهران گوشزد نمودهام که تا خواستههای مشروع روحانیت و ملت عملی نشده ممکن نیست که مراجع عظام از نظر حقایق خودداری نمایند. ممالک دنیا و آزادمردان و ملت مسلمان جهان بدانند: روحانیت و ملت متدین ایران مانع ترقیات مملکت، عمران و آبادی، و رشد افکار عمومی نبوده بلکه طبق دستورات اسلام پیشرفت و ترقی و تعالی عموم ملت را آرزومند بوده، لکن انقلاب اخیر[4] را برخلاف ترقیات دانسته، و نمیتوان جز افسانه تفسیر کند. در قاموس حکومت ایران لغات و مفاهیم به کلی تغییر کرده، و برخلاف ممالک دنیا اصول معانی خود را از دست داده است. مفهوم ترقی در ایران: زندانی کردن مراجع و رجال و دانشمندان. مفهوم ترقی: سلب اعتبار بازار و فلج کردن اقتصادیات. مفهوم ترقی: بر حجم فحشا و منکر افزودن، و ممانعت از تهذیب اخلاق و تشکیل مجالس وعظ و تبلیغات مذهبی. مفهوم ترقی: سلب آزادی فکر و احساسات آیات عظام و اساتید محترم دانشگاه و فضلا و طلاب علوم دینیه و دانشجویان، و کور کردن فهم و دانش و بینش رجال و مردان خیراندیش و روشن ضمیر. آری مملکت ما اکنون با وجود خفقان فعلی و سلب آزادی از کلیه طبقات به صورت زندان عمومی درآمده است. ملت هشیار و متدین را نمیتوان از دین و رهبران دینی بازداشت زیرا معتقدند که دستورات مراجع تقلید حاکم بر مجلس و قوانین آن بوده و خواهد بود. عالم روحانیت به دنبال اقدامات دینی و مجاهدات و سعی در استخلاص حضرت آیتالله آقای خمینی و آیتالله قمی دامت برکاتهم از تعقیب هدف مقدس و مشروع خویش خودداری نکرده و به مبارزات خود ادامه خواهد داد. امید است به زودی دست غیبی به داد مظلومیت ملت محروم و ستمدیده ایران رسیده و ملت مسلمان و برادران ایمانی به آمال و آرزوهای خود نائل شوند.»[5]
پینوشتها:
[1]. مرکز بررسی اسناد تاریخی، آیتالله العظمی سیدشهابالدین مرعشی نجفی به روایت اسناد ساواک، ج 1، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1388، ص 256.
[2]. در اعتراض به افتتاح مجلسین غیر قانونی در 14 مهر.
[3]. منظور فرستادن آیتالله میلانی به مشهد است.
[4]. انقلاب سفید.
[5]. مرکز بررسی، همان، ص 260.
تعداد بازدید: 690