15 بهمن 1401
ساواک در گزارشی به تاریخ 15 بهمن 1343 مینویسد:
«در صفحه چهارم مجله شماره 591 مورخه هشتم بهمن ماه 43 روشنفکر جزو اخبار مربوط به ترور شادروان[!] حسنعلی منصور، در زیر عکسی که چاپ نموده نوشته شده «بعد از شنیدن خبر سوءقصد عدهای در جلو بیمارستان میگریستند» در این عکس شعبان جعفری[1] (معروف به شعبان بیمخ) نشان داده شده که در حال گریه است (هیچ یک از سایر افراد که در عکس هستند به جز شخص فوق در حال گریه نمیباشند). باتوجه به این که نشریات مضرهای که در خارج از کشور علیه مقامات عالیه ایران چاپ و منتشر میشود، مترصد به دست آوردن سوژههایی از این قبیل برای تبلیغات سوء خود میباشند و صددرصد امکان دارد از این گراور نیز برای تبلیغات مضره خود سوءاستفاده نمایند و با توجه به اینکه عکسهای گویاتری از اندوه و تأثر عمیق[!] مردم عادی در این واقعه اسفانگیز در دست بوده، بهطور قطع چاپ عکس این شخص که در بین اکثریت مردم وجه خوبی ندارد به عنوان نمونه تأثر مردم در مجله فوق، خالی از غرض نبوده و بهطور یقین عمداً مبادرت به چاپ این عکس شده تا اذهان عمومی را نسبت به دستگاه و مقامات عالیه بدبین سازند.»[2]
پینوشتها:
[1]. شعبان جعفری معروف به شعبان بیمخ از سردستگان اوباش تهران بود که در تظاهرات ضد دولتی سالهای 1331 - 1332 و سرکوب مخالفان شاه و زاهدی پس از کودتای 28 مرداد دست داشت و جنایات زیادی مرتکب شد. وی از ابتدای حکومت دکتر مصدق تا دی 1331 به همراه دار و دستهاش در سخنرانیها و تظاهرات خیابانی با جبهه ملی همکاری داشته، اوقاتی در کنار دکتر فاطمی به عنوان محافظ دیده میشد. اوایل بهمن اما جعفری خط سیاسی خود را عوض کرد و در جریان حمله به خانه دکتر مصدق در نهم اسفند 1331 بازداشت، محاکمه و زندانی شد، اما در ظهر 28 مرداد 1332 برای عملی کردن بخشی از نقشه کودتا آزاد شد. جعفری از آن پس به «تاجبخش» شهرت یافت. در جریان انتخابات مجلس هجدهم در فروردین 1333، دسته شعبان، دوشادوش مأموران انتظامی مقابل شعبههای اخذ رأی ایستاده ، رهگذران را وادار میکردند به نامزدهای دولت رأی دهند! (قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 1، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1378، ص 43 - 44.)
[2]. بدون شرح به روایت اسناد ساواک، کتاب دوم، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1394، ص 285.
تعداد بازدید: 1019