20 فروردين 1402
«بسمه تعالى و الیه المشتکى
عفریت خونخوار استبداد و بىدینى پنجه کثیف و زهرآلود خود را تا مرفق به قلب مبارک امام صادق... فرو مىبرد. هان اى مسلمانان غیور، صفوف خود را فشرده و در برابر نیروى اهریمنى مردانه مقاومت کنید... خدا را به شهادت مىطلبم که در راه دفاع از حریم مقدس قرآن و عترت نظرى جز جلب خیر و صلاح واقعى عمومى نداشته و در این موقع حساس که نزدیک است یگانه کشورى که مایه افتخار عموم شیعیان جهان بوده است با جهشهاى جهنمى هیئت حاکمه در جهنم سیاه و سوزانى سرنگون شود، مجامله و پردهپوشى را جایز نمىدانم....
اینجا کشورى است که اصل اول متمم قانون اساسیاش مىگوید: مذهب رسمى ایران اسلام و طریقه حقه جعفریه اثنىعشریه است، باید پادشاه ایران دارا و مروج این مذهب باشد. درست دقت کنید ببینید رژیم این مملکت بر چه پایهاى استوار شده که شیعه بودن و مروج مذهب بودن از شرایط صلاحیت شاه قید شده است. اینجا کشورى است که اصل 39 متمم قانون اساسیاش شاه را ملزم نموده که قبل از جلوس به تخت سلطنت سوگند یاد کند حقوق ملت را همواره محفوظ و محروس داشته و قانون اساسى مشروطیت ایران را نگهبان و در ترویج مذهب جعفرى کوشش نماید. اینجا کشورى است که در اصل دوم متمم قانون اساسیاش صریحاً متذکر است که هیچ قانونى نباید با قوانین مقدسه اسلام مخالفت داشته باشد و همان اصل تنها مرجع ذىصلاحیت براى تشخیص را علماى اعلام و حجج اسلام و مراجع فتواى شیعه مىداند و بس. پس هیچکس در هیچ زمان و مکانى وضعش مشابه با ما نبوده و نیست تا بتوان مجامله و سکوت کسى را عامیانه مجوز مجامله و سکوت خود قرار دهیم، وانگهى هیئت حاکمه این دفعه برخلاف روش اسلافش به خیانت تازه و بیسابقهاى دست زده که وظیفه ما را از وظیفه مسئولین زمانهاى گذشته که احیاناً سکوت نمودهاند، کاملاً جدا و مجزا نموده است، یعنى با تمام وسایل تبلیغى که در اختیار دارد مىکوشد تا بدعتهایى را که گذارده است اسلام حقیقى و دین صحیح جلوه دهد حتى مىکوشد تا آنها را به صورت اصولى اساسى و قانونى درآورد. هیئت حاکمه مدعى است تمام مراجع ذى صلاحیت دینى که همه در یک صف متشکل در برابر او قیام نمودهاند، عموماً در گمراهى و اشتباهند و فقط همان چند نفر انگشتشمار هیئت حاکمه متجاوز و معدودى مزدوران آنها که عموماً غرق در شهوت و گناه و از درک الفباى دین هم عاجز و عملاً فرسنگها با اسلام فاصله دارند، فقط همانها حقیقت اسلام صحیح را درک کردهاند. با چنین شرایط و قوانین و با چنین گستاخى بىشرمانه و تجاوز وحشتناک به ناموس دین و مذهب آیا باز هم سکوت!؟...
ملت مسلمان ایران، تجاوز صریح و عجیب چند ماهه دولت یاغى به اصول قانون اساسى و مقررات مذهب و دین و خروج از چهارچوبه اصول و مقررات اخلاقى و انسانى و قانونى و دینى که تلویحاً دولت نیز به آنها اعتراف نموده و عنوان جهش و پرش و زیر و رو کردن و انقلاب را به آنها داده است و همچنین آدمکشى و حملات سبعانه و مسلحانه مکرر دستگاه زور و قلدرى به ملت نجیب و بىدفاع مسلمان ایران در نواحى مختلفه کشور و بالاخص یورش مکرر غیرانسانى دولتیان به حوزه علمیه قم و دانشگاه عالى امام جعفر صادق (علیه السلام) و مدرسه فیضیه، آن هم در مجلس سوگوارى روز شهادت آن بزرگوار و ریختن خون طلاب بىگناه و ضرب و جرح آنان با سنگ و چوب و آجر و کارد و چاقو و آتش گلوله و پرت کردن طلاب را از طبقات فوقانى مدرسه و وارد کردن تلفات و شکستن درب و شیشه حجرات و غارت اموال و سوزانیدن کتب دینى و عمامه و عبا و البسه طلاب مدرسه که راهروهاى خونین حجرات خون گرفتهاش آنجا را به صورت قتلگاههاى مخوف و رقتبارى درآورده است و هکذا انباشتن زندانها از طبقات مختلفه مردم بىگناه و بیدار دل و دلیر و سانسور شدید چاپخانهها و تلگرافها و همه وسایل ارتباطى و ارشادى مردم و ترور افکار مصلحین و فشار همه جانبه بر علماى دین و شکستن قلمهاى صریح و بستن زبانهاى حقگو و فحاشى احمقانه از رادیو دولتى به علماى اسلام و مراجع عالى قدر فتوا و نواب امام(علیه السلام) و مقدسات و معتقدات مسلمین، همه و همه آنها کاشف از یک توطئه وحشتناک عظیمى است علیه موجودیت اسلام و مذهب... توطئهاى است که در لفافه و زیر ماسک فریبنده یک رفرم اصلاحى و انقلاب و به عنوان مزورانه یک جهش به سمت جلو انجام مىشود. مسلمانان بیدار شوید. فرد فرد شماها مسئولیت مستقیم دارید. یاللاسف در عصرى که سیاهان صحارى آفریقا از زیر یوغ اسارت بیرون مىروند، در عصرى که طفیلىهاى اجتماع براى رسیدن به امتیازات نامشروعى دیوانهوار تلاش مىکنند، ما بنده و اسیر شویم؟ ما حقوق مشروع و قانونى خویش را نیز از دست بدهیم؟ معاذالله.»[1]
پینوشتها:
[1]. اسناد انقلاب اسلامی، ج 5، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1374، ص 43 - 46.
تعداد بازدید: 706