زهرا رنجبر کرمانی
23 خرداد 1402
ساواک قزوین در گزارشی به تاریخ 23 خرداد 1342 مینویسد:
«بنا به دستور وزارت کشور مستند به تقاضاى فرماندار قزوین در نظر گرفته شد که متینگى از طرف دهقانان، کارگران و فرهنگیان و طبقات مختلف تاکستان به منظور پشتیبانى از لوایح ششگانه که به تصویب ملى رسیده است و همچنین ابراز تنفر از محرکین واقعه روز 15 خرداد در تهران بر پا نمایند که این موضوع در کمیته اطلاعاتى مطرح و اقدامات احتیاطى و پیشبینیهاى لازم معمول و مقارن ساعت 16:00 روز 22 /3 /42 - با حضور هزاران نفر از دهقانان و کارگران و طبقات مختلف و گروهى از بانوان تاکستان و قراء شال و اسفرورین در باغ کشاورزى تاکستان با حضور تیمسار فرماندهى تیپ 5 و فرماندار و اغلب رؤساى ادارات قزوین انجام و آقایان شهردار و نورالله طاهرى از طرف انجمن شهر تاکستان و منصور رحمانى و احمد رضایی و قاسم طاهرى از طرف فرهنگیان ضمن سخنرانى قطعنامهاى مبنى بر وفادارى و جانبازى خود در راه شاهنشاه و حفظ تاج و تخت و پشتیبانى از لوایح ششگانه و همچنین ابراز تنفر شدید نسبت به اعمال وقیحانه و بىشرمانه مشتى مردم بىایمان و مخرب که حادثه ننگین روز 15 خرداد را در تهران بهوجود آورده بودند قرائت و متینگ مزبور با سخنرانیهاى مهیج خاتمه پذیرفت.»!![1]
مقابله به مثل یکی از شیوههای جنگ روانی - تبلیغاتی طرفینِ درگیریها بهشمار میرود. در 25 سال سلطه آمریکا و خاندان پهلوی پس از کودتای 28 مرداد بارها در مقابله با مخالفان از این حربه استفاده شد. مردم در راهپیماییها خواستههای خود را در قالب شعار و نوشته اعلام میکردند، در مقابل، حکومت پهلوی نیز عدهای را به اجبار یا تطمیع گرد آورده، راهپیمایی یا اجتماعی در مخالفت با خواست مردم و حمایت از دولت ترتیب میداد! رخدادهایی اینچنین طبعاً از پوشش رسانهای و تبلیغاتی مناسبی نیز برخوردار بود.[2]
پی نوشت ها:
[1]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 3، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1378، ص 246.
[2]. منصوری، جواد، تاریخ قیام پانزده خرداد به روایت اسناد، ج 1، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1377، ص 576 – 577.
تعداد بازدید: 685