«خدا با اهل حق است.»

27 مهر 1402

ساواک خراسان در گزارشی مورخ 27 مهر 1342 می‌نویسد:

«بدین‌وسیله فتوکپی نامه‌ای که آقای آیت‌الله مرعشی نجفی جهت آقای آیت‌الله میلانی ارسال داشته به پیوست تقدیم می‌گردد»[1]

آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی در زمره مراجع مهاجری بود که در پی دستگیری امام خمینی در 15 خرداد 1342 به تهران مهاجرت کرد تا پیگیر آزادی امام خمینی و سایر مطالبات روحانیت باشد. ساواک اما ایشان و سایر علما و مراجع را برای بازگشت به شهرهای خود تحت‌ِفشار قرار داد و سرانجام در 15 مهر آیات میلانی، مرعشی و شریعتمداری را به ترتیب به مشهد و قم بازگرداند.[2] نامه یاد شده شرح ماجرای اخیر و به قرار زیر است:

«بسمه تعالی

به عرض محترم فرزند عزیز و نور چشم مکرم می‌رسانم از ساحت قدس‌الهی دوام تأییدات سرکار را مسئلت می‌نمایم. مرقومه شریفه زیارت و امضاء در تلگراف واصل. از مراحم متشکرم. امید است در مظان اجابت دعا فراموش نفرمایید مخصوصاً سحرها در تحت قبه منوره رضویه علیه‌السلام. حقیر هم دعاگو هستم. جریان سرگذشت ما آن که سحر دوشنبه هفته گذشته ظالمین ریختند به منزل و با شدت و حدت حرکت دادند بدون آن که مقصد معلوم باشد و بالاخره به قم آوردند و خدا می‌داند از سرعت چه کشیدم و از نگفتن این که به کجا می‌برند و بعد از حرکت دادن حقیر، بنده‌زاده وسطی سیدمحمد کاظم را این‌قدر زدند که بی‌هوش شده بود و فعلاً هر دو سه روز یک بار التزام گرفته‌اند در طهران خودش را معرفی بنماید. به هر حال جریان ما این است. دعا بفرمایید ولیِ خدا با اهل حق است، نباید از رحمت الهی مأیوس شد. انّ فرج اللّه قریب...»[3]

پی‌نوشت‌ها:

 
تعداد بازدید: 628