08 آبان 1402
ساواک در گزارشی به تاریخ 8 آبان 1342 مینویسد:
«چون از تشکیل مجالس ترحیم جهت مقتولین حادثه مسجد فیل[1] در مشهد جلوگیری گردیده به قرار اطلاع شخصی به نام حبیب پوراحمدی (یکی از بستگان مقتولین) روز 7 جاری به تهران عزیمت تا مجلس ترحیمی در مسجد سلمان واقع در خیابان شهباز منعقد سازد و ضمناً تعدادی اعلامیه با خود همراه و قرار است در مجلس مذکور بین مدعوین تقسیم نماید. مقرر فرمایند از انعقاد مجلس مزبور جلوگیری و آدرس شخص منظور تهران بازار آهنگرها مغازه بافندگی پوراحمدی میباشد.»[2]
اعلامیه یاد شده متن استفتاء «جمعی از متدینین مشهد مقدس از حضرت آیتالله العظمی آقای حاج سیدمحمدهادی میلانی» و پاسخ وی و به قرار زیر است:
«[س] به طوریکه خاطر مبارک مستحضر است حادثه جان خراش مسجد فیل همه افراد مسلمان این شهر مذهبی را متأثر ساخت. ما امضاءکنندگان زیر و سایر ناظر بوده و از جریان اطلاع دارند که این صحنهسازی را هنگام جلب حجتالاسلام آقای سیدعبدالکریم هاشمینژاد مأمورین مربوطه بوجود آوردند. بدینوسیله از آن مرجع عالیقدر استفتاء میکنیم که آیا شرعاً ما وظیفه داریم این جریان را به سمع اولیاء امور برسانیم و شهادت بدهیم و چنانچه از شهادت خودداری کنیم مسئولیت داریم یا نه؟ ...
[ج] به مفاد آیه کریمه و لا تکتموالشهاده و من یکتمها فانه آثم قلبه، نتوان از ادای شهادت خودداری نمود و بعلاوه آن اولیاء مقتولین حق دارند مطالبه حق مشروع خود بنمایند. حادثه مسجد فیل تولید بسی ناراحتی نمود و معلوم نیست به چه منظور مأمورین این صحنه را بوجود آوردند. جناب معظمٌالیه آقای هاشمینژاد در سخنرانی به شهادت همگانی از حدود قانونی تجاوز نمیکرده تا مورد تعقیب واقع شود. ایشان که معنویات و خواستههای امت اسلامی را با منطق رسا بیان میکردند، دائماً به شهادت چندین هزار نفر دستور آرامش میدادند و انقلاب و شورش را جایز نمیدانستند. آیا علیه ایشان چه پرونده جائرانه ساخته شده که زندانی گشتهاند؟ آیا علت داشت مأمورین به ایشان مهلت ندهند تا به منزل بروند؟ ایشان به شهادت جمعی خود را تسلیم داشته و به مأمورین میگفتهاند بگذارید جمیت متفرق شود و بعد برویم. چرا این نصیحت عقلایی را نپذیرفتند و در بین ازدحام جمعیت سوق دادند و به شهادت حاضرین در این میانه مردم بیگناه را هدف تیر قرار دادند؟ بالجمله وظیفه شما آقایانی و سایر اشخاصی که شاهد این حادثه مؤلمه بودهاند آنست که شهادت خود را به سمع اولیاء امور رسانند...».[3]
پینوشتها:
[1]. در شبهای 19 - 22 مهر 1342 حجتالاسلام سیدعبدالکریم هاشمینژاد – از شاگردان امام خمینی و مبلغان اصلی نهضت در مشهد - در مسجد فیل سخنرانی و از دولت و انتخابات مجلسین انتقاد کرد. در شب 23 مهر مأمورین ساواک برای بازداشت وی به مسجد مراجعه کردند، اما با مقاومت طرفداران هاشمینژاد مواجه و در نتیجه درگیریِ پیش آمده، دو نفر شهید و تعدادی مجروح شدند. (قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 4، 1380، ص 174 - 175).
[3]. همان، ص 101.
تعداد بازدید: 697