17 دي 1403
ساواک در گزارشی مورخ 17 دی 1343 مینویسد:
«بدینوسیله یک برگ اعلامیه تحت عنوان «استفتاء از حضرات آیاتاللّه العظام آقای میلانی و نجفی مرعشی» که تعدادی از آن در بین طلاب حوزه علمیه قم توزیع گردیده به پیوست ایفاد میگردد.»[1]
متن اعلامیه یاد شده به این شرح است:
«... نظر به اینکه ماه مبارک رمضان در پیش است و طلاب و محصلین حوزه علمیه برای ترویج و تبلیغ عازم مسافرت هستند پیوسته به اینجانبان مراجعه کرده سؤال میکنند چنانچه از طرف دولت تضییقاتی نسبت به مسائل روز و هدف عالی روحانیت و تجلیل از مقام حضرت آیتالله العظمی آقای خمینی مدظله واقع شود، وظیفه چیست؟ ما بر خود لازم دانستیم از مراجع عالیقدر کسب تکلیف کنیم. مستدعی است حضرتعالی صریحاً وظیفه را تعیین فرمایید.»
پاسخ آیتالله میلانی:
«مراتب فضل و تقوی و دلسوزی شما آقایان فضلا و مدرسین نسبت به مقدرات اسلامی همین اقتضا دارد که نسبت به آینده این مملکت بیدار بوده و با روشنبینی کامل طلاب محترم را رهبری نمایید. در خصوص وظیفه گویندگان و طلاب معظم که سؤال نمودهاید البته نوشتههایی را که پس از تبعید حضرت آیتالله خمینی دامت برکاته نوشتهام و در آنجا بهطور صریح و مشروح هدف و وظیفه را شرح دادهام ملاحظه نمودهاید، مجدداً تذکر میدهم: وظیفه روحانیون و خدمتگزاران حضرت ولیعصر عجل اللّه تعالی فرجه این است که در مواقع مناسب بالخصوص در ماه مبارک رمضان و در این اوان به مفاد آیه مبارکه «لیتفقهوا فی الدین و لینذروا قومهم[2]»... رفتار نمایند. البته آقایان به وظائف آشنا و به اوضاع روشن هستید و به وظیفهای که آقای آیتالله خمینی برای اهل علم معین فرمودهاند، توجه دارید. لازم است که با منطق متین و مستدل و با مراقبتِ آرامش و جلوگیری از انقلاب و شورش، مصالح و مفاسد را بیان نمود و انواع تعدیات و ظلم و ستم و اختناق شدید و تجاوزاتی که به حریم دین و مملکت مذهبی وارد شده و پایمال شدن حقوق ملت و گرفتاریهای اقتصادی و غیره و گرفتاری و زندانی شدن علما و خطبا و دانشمندان تذکر دهید و به مردم هدف روحانیت را که عظمت اسلام و اجرای قوانین آن به صورت کامل و جلوگیری از دخالت بیگانگان و عمال آنان در مقدرات این کشور [است] شرح داده و گفته شود هیچگاه روحانیت شکست نخورده و نمیخورد و از اهداف عالیه خود دست برنمیدارد.... وظیفه ملت اسلامی است از روحانیت که توأم با دین و مذهب است پشتیبانی نمایند و پشتیبانی خود را آشکارا اظهار بدارند و از درگاه حضرت احدیت جلعلی صریحاً بازگشت آقای آیتالله خمینی را مسئلت نمایند و نیز برای خدا در این زمستان سرد به فکر مستمندان و بینوایان باشند و به قدر امکان مواسات نمایند...»[3]
پاسخ آیتالله نجفی مرعشی:
«... البته متوجه هستید که در این مورد پس از تبعید المجاهد فیسبیل اللّه حضرت مستطاب آیتالله خمینی دامت برکاته چه در منبر شفاهاً و چه در منشورات کتباً گفته و نوشتهام و در آ جا به طور صریح و مشروح هدف و وظیفه را شرح دادهام. مجدداً نیز تذکر میدهم که وظیفه روحانیون و خدام شرع انور این است که مردم را به وظایف دینی خود آشنا نموده و احکام الهیه را مشروحاً بیان فرمایند... و البته این معنی را با منطقی محکم و مستدل با مراقبت آرامش و جلوگیری از انقلاب و شورش بیان نمایند و مصالح و مفاسد و انواع تضییقات که بر عموم طبقات بالاخص جامعه روحانیت وارد شده تذکر دهند.
امید است مؤمنین هم کماکان به پشتیبانی خود از اهداف مقدسه روحانیت که عبارت از اجرای قوانین دین و مذهب است ادامه دهند. و نیز برای رضای خداوند متعال در این زمستان سرد به فکر مستمندان و بینوایان باشند و به قدر امکان از انفاقات خود درباره آنها دریغ نفرمایند و انشاءاللّه تعالی عموم آقایان خطبا و محصلین علوم دینیه و برادران دینی در این ماه عزیز جهت گرفتاری عمومی باالاخص استخلاص حضرت آیتالله خمینی دامت برکاته از دعا مضایقه نفرمایند.»[4]
پینوشتها:
[2]. بخشی از آیه شریفه:
«وَما کانَ المُؤمِنونَ لِیَنفِروا کافَّةً فَلَولا نَفَرَ مِن کُلِّ فِرقَةٍ مِنهُم طائِفَةٌ لِیَتَفَقَّهوا فِی الدّینِ وَلِیُنذِروا قَومَهُم إِذا رَجَعوا إِلَیهِم لَعَلَّهُم یَحذَرونَ»: شایسته نیست مؤمنان همگی (به سوی میدان جهاد)کوچ کنند؛ چرا از هر گروهی از آنان، طایفهای کوچ نمیکند (و طایفهای در مدینه بماند)، تا در دین (و معارف و احکام اسلام) آگاهی یابند و به هنگام بازگشت به سوی قوم خود، آنها را بیم دهند؟! شاید (از مخالفت فرمان پروردگار) بترسند، و خودداری کنند.
[3]. مرعشی، همان، ص 431.
[4]. همان، ص 431.
تعداد بازدید: 31