امام خمینی(ره) دوازدهم اردیبهشت 1342درمسجد اعظم قم و در جمع روحانیان، طلاب و اهالی این شهر، حوادث سال 1341 و اوایل سال 1342 را مورد ارزیابی قرار دادند. متن سخنان ایشان چنین است:
ملت ما این روز را عزیز می شمارد و من روز 15 خرداد را برای همیشه عزای عمومی اعلام می کنم و برای بزرگداشت شهدای خویش در این روز بزرگ در مدرسه فیضیه به سوگ مینشینم.
پانزده خرداد که ما مردان با اراده ای را از دست دادیم و جوانانی از دست ملت ما رفت، نقطه عطفی در تاریخ و مبدا این نهضت است . آنها که در پانزده خرداد قیام کردند، قیام مردانه کردند و در مقابل دژخیمان نه گفتند و به شهادت رسیدند، آنها مبدا این نهضت عظیم شدند .
امام خمینی(ره) بیستویکم مهر 1343 در پیامی به اهالی کرمان از مهاجرت حجتالاسلام محمدجواد حجتی کرمانی بهخاطر اعمال خلاف ماموران حکومت پهلوی اظهار تاسف کردند و از وی خواستند تا به شهر خود باز گردد...
کوبیدن حوزه های علمیه و حمله مسلحانه به مدرسه فیضیه و صحن مطهر قم و کشتار دستجمعی 15 خرداد جز خدمت کورکورانه به صاحبان دلار چه اسمی دارد؟ فشار به مراجع اسلام و علمای اعلام و محصلین حوزه های علمیه و تاخت و تاز به دانشگاه، جز خدمت به اجانب چه نتیجه ای داشت؟
امام خمینی(ره) در 11 آذر 1341 از هوشیاری و قیام عمومی ملت مسلمان ایران تا رفع غائله انجمنهای ایالتی و ولایتی و لغو تصویبنامه آن، تشکر کردند. متن نامه ایشان چنین است:
امام خمینی(ره) بیستوهفتم تیر 1343 در نامهای از حجتالاسلام محمدتقی فلسفی خواستند تا مردم را به وحدت و یکپارچگی در مقابل حکومت پهلوی دعوت کند و آنها را از خلافکاریها و قانونشکنیهای حکومت آگاه سازد.
امام خمینی(ره) در 21 فروردین 1343 در اعتراض به مقاله هجدهم فروردین روزنامه اطلاعات با عنوان «اتحاد مقدس به خاطر هدف مقدس» درجمع دانشجویان دانشگاه تهران، طلاّب و اهالی قم سخنرانی کردند. متن سخنان ایشان چنین است:
دوم بهمن 1342 امام خمینی(ره) در نامهای خطاب به فرزند ارشدشان، آیتالله سید مصطفی خمینی از وضع فقرای شهر قم ابراز نگرانی کردند. متن نامه ایشان چنین است: