چشمه خون‌رنگ

سخن ز لعل گهر آفرین پیر مراد فروغ زندگی از نو به ملک هستی داد که انقلاب جهانگیر ما تراوش یافت ز جوش چشمه خون رنگ نیمه‌ خرداد

خورشید در محاق

دریغا نیمه خرداد خورشید که در بند محاق افتاد خورشید فلک آیا چه طرحی داشت در سر مه‌ ای خونین و ابر و باد،‌ خورشید

بهار پرپر قم

خیابان از نفس افتاد جان داد هزاران دسته‌گل در باد جان داد بهار پرپر قم در ورامین دریغا نیمه خرداد جان داد

وطن

وطن در دیده و دل یاد دارد وطن آلاله و شمشاد دارد به سوگ لاله‌ها در خون نشسته غمی از نیمه خرداد دارد

شعله بیداد

دلم از ریشه و بنیاد خون است دلم از شعلة بیداد خون است دگر با من مگو از مهربانی دلم از نیمه خرداد خون است

سرو خرداد

آزاد اندیش بود و آزاد شکفت همچون ماهی در شب بیداد شکفت باغی شد و آزادگی از آن گل کرد آن سرو که در نیمه ‌خرداد شکفت

خورشید هزار نیمه خرداد

پاییز همیشه فصل بی‌بنیاد است زیرا که اساس و ریشه‌اش با باد است دل شیفتة ماه جمالی است که خود خورشید هزار نیمه خرداد است

چشمه انقلاب خرداد

در گلشن جان، بهار میعاد شکفت از گلبن دل، شکوفة یاد شکفت خورشید جهان طراز بهمن آرای از چشمه انقلاب خرداد شکفت

مثنوی پانزده خرداد

دگر باره در سوگ گل‌های زهرا به تن شهر پوشیده رخت سیه را به رگها زند جوش خون حسینی به سرها والا جنون حسینی دل خلق آمیزه عشق و کینه همه گرمدست و همه سرخ سینه

دامن فیضیه گلگون شد ز خون

آن شب یلدا همه غم بود و آه ماه پنهان گشته در ابر سیاه اهرمن آسیمه سر در گیر و دار داشت با آیین یزدان کارزار کرد رنگین دامن خرداد را در گلو بشکست هر فریاد را