غیرت قیام کرد

توفان آغازیدن گرفت و عصیان در نگاه قم جاری شد و غیرت قیام کرد! آن هنگام که تحمل‌ها لبریز و باورها بر باد شد بت‌ها درهم شکست و دیوارها فروریخت

نیمه خرداد

در آن سیاه شب شوم اضطراب‌انگیز که در تهاجم توفان سرکش بیداد ز آسمان و زمين سنگ فتنه می‌بارید سحر: اسیر به دام شب و شقاوت بود رسید نیمه ‌خرداد با قیام امام امام عشق،‌که روح زلال ایمان داشت دلش چو پهنه دریا، ز خشم می‌جوشید هزار سینه سخن داشت فکر مکتب بود

خون را باور کنیم

بر خلیجی از خون می‌رانیم بر خلیجی از خون و می‌دانیم تا ساحل سپید سعادت راهی نیست فانوس‌های دریایی خاموشند

«بت‌شکن» برای قیام پانزده خرداد 42

صد آفرین به روح خمینی و نهضتش کاینگونه خلق را به جهادی گران کشید خشم مقدس همه آزادگان شرق از جان پرخروش وی این سان زبان کشید ای بت‌شکن که شور تو این خلق خفته را بیرون ز خواب خویش چو سیل دمان کشید

چشمه خون‌رنگ

سخن ز لعل گهر آفرین پیر مراد فروغ زندگی از نو به ملک هستی داد که انقلاب جهانگیر ما تراوش یافت ز جوش چشمه خون رنگ نیمه‌ خرداد

خورشید در محاق

دریغا نیمه خرداد خورشید که در بند محاق افتاد خورشید فلک آیا چه طرحی داشت در سر مه‌ ای خونین و ابر و باد،‌ خورشید

بهار پرپر قم

خیابان از نفس افتاد جان داد هزاران دسته‌گل در باد جان داد بهار پرپر قم در ورامین دریغا نیمه خرداد جان داد

وطن

وطن در دیده و دل یاد دارد وطن آلاله و شمشاد دارد به سوگ لاله‌ها در خون نشسته غمی از نیمه خرداد دارد

شعله بیداد

دلم از ریشه و بنیاد خون است دلم از شعلة بیداد خون است دگر با من مگو از مهربانی دلم از نیمه خرداد خون است

سرو خرداد

آزاد اندیش بود و آزاد شکفت همچون ماهی در شب بیداد شکفت باغی شد و آزادگی از آن گل کرد آن سرو که در نیمه ‌خرداد شکفت