خاطرات موزون «نگاهی به کتاب خاطرات حجت‌الاسلام و‌المسلمین محمد حسین بهجتی-شفق»

رضا امیریان

تا کنون کتابهایی که در سایت 15 خرداد 1342 معرفی شده اند کتابهایی بودند که حول محورهایی همچون شخصیتهای انقلابی و یا حوادث انقلابی مرتبط با سالهای آغازین نهضت انقلاب اسلامی نگاشته شده اند. اما این بار قصد داریم به کتابی بپردازیم که بیشتر در آن طبع ادبی و شعر به چشم می خورد تا حوادث انقلابی. گرچه هسته و خواستگاه این اشعار باز هم حوادث انقلابی و شخصیتهای بزرگی همچون حضرت امام خمینی(ره ) است. کتاب خاطرات حجت الاسلام و المسلمین محمد حسین بهجتی(شفق) نگاشته ای است که به زندگی شاعر انقلابی، حجت الاسلام بهجتی پرداخته است. این کتاب به قلم محمد قبادی تدوین شده است و در سال 1388 از سوی انتشارات سوره مهر راهی بازار گردید. قبادی علاوه بر مصاحبه 4 ساعته ای که در دسترس داشته، از دیگر منابع چون خاطرات او در کتابها و مطبوعات و همچنین یک مجموعه خاطرات خود نوشت منتشر شده در نشریات، برای تکمیل این خاطرات استفاده کرده است

محمد حسین بهجتی را می توان اولین شاعر دوران نهضت امام خمینی(ره) برشمرد. اشعار او بدون ذکر نامش از همان اوایل نهضت، در برهه های مختلف، دست به دست می گشت و گاه در نشریاتی همچون، مکتب اسلام، مکتب تشیع، انتقام و یا مجله مکتب جعفری نیز چاپ و منتشر می شدند و او از این طریق دین خود به نهضت را ادا می نمود. این وظیفه ادامه دار بود و حتی در سالهای پس از انقلاب نیز اشعار او در مناسبتهای مختلف سروده و یا منتشر می شدند. بهجتی پس از انقلاب مدتی با مجله پیام انقلاب همکاری کرد و مدتی هم در حوزه علمیه قم تدریس نمود. اما از زمانی که امامت جمعه اردکان به او سپرده شد، به زادگاهش بازگشت و در همانجا ریاست انجمن شعر اردکان را برعهده گرفت. این روحانی شاعر، در سال 1386 بر اثر بیماری قلبی دار فانی را وداع گفت.

در این مطلب ما نگاه خود را بر خاطرات و اشعار این روحانی فرهیخته در سالهای آغازین انقلاب متمرکز می کنیم و در ابتدا باز می گردیم به اولین دیدار حضرتی با امام خمینی (ره) در سال 1337 که کم کم او را با  اهداف امام(ره) آشنا کرد.

در فصل سوم کتاب که با عنوان شعر و انقلاب نگاشته شده، در ابتدا نگاهی به خاطرات شاعر از فوت آیت الله بروجردی(ره) و مرجعیت امام خمینی(ره) داریم. سپس آقای بهجتی از خاطرات خود در مورد مسئله انجمن های ایالتی و ولایتی می گوید و سپس به سراغ دیدار علی امینی با حضرت امام می رود و از اشعاری که در مدح حوزه عملیه سروده بودند، برایمان صحبت می کند.

اولین شعر انقلابی آقای بهجتی، قصیده ای است در 42 بیت که در دو صفحه در مورد مبارزات علیه لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی در چهاردهم آذر 1341 منتشر شده بود.
مطلع این شعر این بیت بود:

درود باد بر این انقلاب پاک درود
که زیر سایه آن جان ملتی آسود

حجت الاسلام بهجتی از نزدیک شاهد حادثه فیضیه بود و پس از پانزده خرداد هم در جلسات مخفی بحث درمورد ادامه مبارزه به همراه آقایان مصباح یزدی و آیت الله یزدی شرکت می کردند. یکی از معروف ترین اشعار وی، شعری است که به مناسبت آزادی امام از حصر و ورودشان به قم سرود. این اشعار در روز جشن مدرسه فیضیه به صورت دفترچه ای پانزده برگی در میان مردم منتشر شد و یکی از معروف ترین ابیات آن بیت زیر است:

یوسف زندانی دور از نظر
رسته از زندان و شده جلوه گر

از دیگر اشعار بهجتی در این دوره می توان به ابیاتی اشاره کرد که برای امام در تبعید سرود. این اشعار در لفاف نامه هایی که ایشان به نجف می فرستاد، به دست حضرت امام می رسیدند. یکی از شیرین ترین ابیات آن اشعار بیت زیر است:

بر چرخ اگر برند چو عیسی تو را زخاک
افلاک بین من و تو حائل نمی شود

فصل چهارم این کتاب، به خاطرات آقای بهجتی در سالهای منتهی به پیروزی انقلاب و همچنین فعالیتهای ایشان در دوره پس از انقالب می پردازد. شرح فعالیتهای ایشان در مسجد الرسول مجیدیه تهران، همکاری با شهید بهشتی در مدرسه کمال، پخش نوارهای حضرت امام و سرودن شعر در مقاطع مختلف انقلابی، از مواردی هستند که در این فصل با عنوان «در کشاکش انقلاب» آورده شده اند.

از صفحه 105 تا 157 کتاب، ضمائمی هستند که در 15 قسمت، اشعار انقلابی آقای بهجتی را پیش روی خواننده قرار داده اند. ضمائم شماره 1 تا 7، اشعاری را در دل خود دارند که در مناسبتهای مختلف سالهای آغازین نهضت سروده شدند.

ضمائم کتاب خاطرات حجت الاسلام و المسلمین محمد حسین بهجتی(شفق) با فهرست اعلام و تصاویر به پایان می رسند. این کتاب با احتساب ضمائم یکصد و هفتاد و شش صفحه دارد.این کتاب در پاییز ۱۳۹۱ به چاپ دوم رسید

 
تعداد بازدید: 4826