امام خمینی(ره) در تاریخ هفتم اسفند 1341 در جمع روحانیون، طلاب، اهالی قم و زائران حرم حضرت فاطمه معصومه(س) به مناسبت فرا رسیدن عید فطر سخنرانی و بر ضرورت مقاومت در برابر اعمال غیرقانونی حکومت پهلوی تاکید کردند. ایشان گفتند: «شما آقایان محترم، در هر مقامی که هستید، با کمال متانت و استقامت در مقابل کارهای خلاف شرع و قانون این دستگاه بایستید. از این سرنیزههای زنگزده و پوسیده نترسید؛ این سرنیزهها به زودی خواهد شکست.
دستگاه حاکمه با سرنیزه نمیتواند در مقابل خواست یک ملت بزرگ مقاومت کند و دیر یا زود شکست میخورد. اکنون هم درمانده و شکست خورده است و روی درماندگی به این بیفرهنگیهایی که ملاحظه میکنید، دست میزند. ما میل نداشتیم که کار به این رسواییها بکشد. چرا باید شاه مملکت اینقدر از ملت جدا باشد که وقتی پیشنهادی میدهد با بیاعتنایی و عکسالعمل منفی مردم مواجه گردد. شاه مملکت باید جوری باشد که وقتی پیشنهادی میدهد، درخواستی میکند، ملت با جان و دل در انجام آن بکوشند، نه آنکه با آن به مقابله برخیزند و رفراندم شاه در سراسر مملکت بیش از دو هزار نفر به همراه نداشته باشد. ما میل نداشتیم برای سران این مملکت، چنین شکست و فضاحتی به بار آید.
خوب است که قدری عبرت بگیرند، بیدار شوند و در سیاست خود تجدید نظر کنند؛ به جای قانونشکنی و به زندان کشیدن علما و محترمین، به جای سرنیزه و قلدری، در مقابل درخواست ملت تسلیم شوند و به این حقیقت توجه کنند که با سرنیزه نمیتوان ملت را ساکت و تسلیم کرد؛ با زور و قلدری نمیتوان روحانیت را از وظایفی که اسلام به عهدۀ آنان گذاشته است، باز داشت. اگر آقای اسلامی را نگذاشتند در تهران منبر برود، دیدند که ایشان در بندر پهلوی(1) منبر رفتند و حقیقت را در آنجا بیان داشتند. اگر در بندر پهلوی از ادامۀ سخنان ایشان جلوگیری کردند، شک نداشته باشند که ایشان سخنان خود را در جای دیگر دنبال خواهد کرد؛ و هر جا که فرصت پیدا کند، مطالب را به گوش مردم خواهد رساند. اگر با بردن عدۀ زیادی از علما و خطبا به زندان، آنها را از سخن گفتن باز داشتند، سایر آقایان روحانیون که هنوز توقیف نشدهاند، سخن خواهند گفت و مردم را متوجه خواهند کرد. مگر میشود زبان روحانیت را برید؟»*
پینوشت:
1- نام سابق بندر انزلی
* صحیفه امام، ج 1، صص 151 و 152
تعداد بازدید: 8654