جعفر گلشن روغنی
02 آذر 1396
براساس گزارش مأموران ساواک، صبح روز جمعه 2 آذر 1341 عدهای از روحانیون، بازاریان، کارگران، کسبه، دانشجویان و آذربایجانیهای مقیم تهران با ورود به شهر قم، در منزل مراجع تقلید حضور پیدا کردند. امام خمینی در منزلشان، خطاب به آنها گفتند که «این اعمال دولت اخیر در نبودن مجلسین که انجام میدهد، میداند برخلاف نصوص صریحه قانون اسلام است و با وجود این که مراجع تقلید قم، نجف اشرف و مشهد، این تخلفات را به دولت تذکر دادهاند، معهذا توجهی ننموده و به کار خود ادامه میدهد... متأسفانه تاکنون دستگاههای دولتی اندک اعتنایی به نظریات مردم و روحانیون ننمودهاند، بلکه با حرفهای خود و پیامهای متعدد، جوابهایی میدهند و میخواهند با این روش عوامفریبی نمایند». در ادامه امام با تشبیه این مبارزه علیه تصویبنامه انجمنهای ایالتی و ولایتی به مبارزه علیه کمپانی رژی در دوره ناصرالدین شاه قاجار افزودند: «همانطور که مبارزه روحانیون بزرگ تهران و نجف اشرف و سامره موجب گردید تا مسئله تحریم تنباکو در زمان ناصرالدین شاه عملی گردد و معاهده دولت ایران با رژی لغو شود و بر اثر اقدامات آنها بود که مشروطیت ایران به دست آمد، در این مبارزه اخیر هم که روحانیونِ داخل و خارج ایران در پیش گرفتهاند و با اکثریت مردم مسلمان که وفاداری خود را به مراجع تقلید اظهار داشتهاند، انشاءالله پیروز خواهیم شد و اگر جان ما در این راه برود شربت شهادت را با نهایت میل خواهیم نوشید. چون که تا ما زنده هستیم اجازه نمیدهیم که مقررات اسلام را اشخاص ناصالح و ناوارد تفسیر کنند». سپس امام با اشاره به منع قانونی تأیید تصویبنامه، یادآور شدند که «اگرچه حالا مجلسین وجود ندارد و از قانون حرفی در بین نیست و عملیات دولت کنونی و قبلی خلاف قانون بود، برفرض که مجلسین هم به وجود آید، اگر بخواهند مصوبات برخلاف قانون اسلام و اساسی را تصویب نمایند ما از هماکنون اعلام میداریم که حق داریم از نفوذ قانونی خود که همان 5 نفر علمای طراز اول برای قوانین است، استفاده [کنیم] تا لوایح و قوانین دولت به تصویب علما نرسد. بر فرض در مجلسین هم به تصویب برسد، قدرت قانونی و رسمیت نخواهد داشت». (منبع: سیر مبارزات امام خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ج 1 (نهضت امام خمینی تا قیام 15 خرداد 1342)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1386ش، صص 108 و 109)
تعداد بازدید: 1363