نهضت امام خمینی
کسب اجازه از امام خمینی برای فعالیت در جهت آزادی ایشان
جعفر گلشن روغنی
19 اسفند 1397
آیت‌الله شیخ محمدصالح حائری مازندرانی معروف به علامه حائری سمنانی با هدف وساطت و تلاش برای فراهم‌سازی موجبات آزادی امام خمینی از حبس خانگی، در 19 اسفند 1342 در نامه‌ای به امام خمینی نوشت: «حضرت مستطاب آیت‌الله جناب آقای حاج آقا روح‌الله خمینی دامت برکاته. چون برای حقیر وسایلی موجود است که برای حضرتعالی اقدامی نمایم و شرح آن را جناب آقای [شیخ حسین] لنکرانی حضوراً معروض خواهد داشت و همواره هم در این صدد بدون هیچ نظر و تظاهری بوده‌ام، لکن نیت جنابعالی را نمی‌دانم، آیا موافقت و رضایت به اقدام این پیر دعاگو که می‌دانید اهل هیچ‌گونه تظاهرات و اغراض نبوده و نیستم دارید یا خیر؟... لذا آقای لنکرانی را حضور مبارک فرستادم تا بدانم میل جنابعالی به اقدام حقیر که مطمئنم با نتیجه است، چیست؟ بفرمایید تا اقدام نمایم و وسایل اختصاصی خود را به کار اندازم و من یتوکل علی‌الله فهو حسبه ان‌الله بالغ امره. والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته.»[1]
[1] سیر مبارزات امام خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ج 2(قیام 15 خرداد 1342 و پیامدهای آن ـ 1)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1386 ش، ص 409.
تعداد بازدید: 1530
آرشیو نهضت امام خمینی
جدیدترین مطالب
پربازدیدها
