جعفر گلشن روغنی
10 فروردين 1397
در پی حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه، علمای متعددی آن را محکوم و با آسیبدیدگان ابراز همدردی کردند. امام خمینی طی تلگرافهایی به آنان از این ابراز همدردی تشکر کردند.[1] پس از آن در 10 فروردین 1342 به روحانیون تهران و شهرستانها اینگونه تلگراف فرستادند: «از اظهار همدردی در این فاجعه عظیمه که واقعه شهدای کربلا را به نظر میآورد، متشکرم. قوای دولتی با بیرحمی اولاد روحانی و جسمانی پیغمبر را مرکوب کرده و قلب امام زمان را جریحهدار نمود. خاطرات زمان چنگیز تجدید شد. اکنون روحانیون تأمین جانی ندارند. خداوند قاهر کافی است.»[2]
[1]- سیر مبارزات امام خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک، ج 1 (نهضت امام خمینی تا قیام 15 خرداد 1342)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1386 ش، صص 236-239.
[2]- همان، ج 1، ص 240؛ صحیفه امام، ج 1 (1312-آبان 1344 ش)، تهران، مؤسسه تنظیم و نظر آثار امام خمینی، 1378 ش، ص 176.
تعداد بازدید: 1254