برپایی مجلس عزاداری روز عاشورا در خانه امام‌ خمینی

جعفر گلشن روغنی

13 خرداد 1397

مطابق برنامه‌های سالهای پیش و به موجب اطلاعیه قبلی، مجلس سوگواری به مناسبت روز عاشورا در 13 خرداد 1342 در منزل امام خمینی در قم برپا گردید. در ابتدای این مراسم که در اولین ساعات روز برپا شد، واعظی به نام طباطبایی بالای منبر رفت و بعد از ایراد خطبه‌ای، نسبت به دستگاه ظالم و جبار حکومت پهلوی و ستمهایی که این دستگاه به علما و روحانیون و بی‌احترامی‌هایی که به قرآن انجام داده، انتقاد نمود. او تنفر علما را نسبت به دولت حکومت پهلوی و هیئت حاکمه اعلام کرد و از جمعیت حاضر در این مجلس که گزارشگران ساواک تعداد آنها را بیش از هزارها نفر تخمین زدند، خواست که «حامی علما و قرآن و دین باشند و نگذارند هیئت حاکمه به آنها مسلط شود.»

پس از او واعظ دیگری به نام اهوازی به سخنرانی پرداخت. در این میان امام خمینی وارد مجلس شد که سخنران، مصیبت بزرگ عاشورا را به ایشان تسلیت گفت. سپس جریان مدرسه فیضیه را به یاد آورد و برای شادی روح شهدای آن مدرسه صلوات ختم کرد. با این صلوات سخنانش را به اتمام رسانید و منبر را ترک گفت. آن‌گاه امام خمینی سخنرانی کردند و در ابتدای بیانات خود، صحبتهایی را که بعدازظهر قرار است در مدرسه فیضیه ایراد کنند،‌ مورد اشاره قرار دادند. در تشریح این مطلب افزودند که «نظر علما بر این است که قانون، قانون قرآن و دستور، دستورات قرآن است. اگر برخلاف این باشد حکومت غیرقانونی و باید از بین برود. مملکت اسلام و شیعه جعفری باید قوانین آن هم روی اصول دین و دیانت باشد.» امام خمینی با اشاره به نظریات مراجع و علمای بزرگ درباره چگونگی حکومت و لزوم توجه حاکمیت به قانون اسلام،‌ با تأکید بر وظایف علما و روحانیون دولت حکومت پهلوی را مورد خطاب قرار دادند که «چرا علما که حرفهای خود را می‌زنند زندانشان می‌فرستند؟ چرا آنها را تحویل دستگاه قضایی نمی‌دهند؟ چرا برخلاف مرام پیغمبر رفتار می‌کنند؟ چرا سربازان امام زمان را کشتند؟» وقتی که سخنانشان به اینجا رسید رو به جمعیت حاضر در مجلس گفتند: «من با صدای رسا می‌گویم ای مردم برای حفظ دین، برای حفظ ناموس، برای حفظ قرآن قیام کنید... نگذارید دستگاه جبار بر شما مسلط شود و حقوق شما را پایمال نمایند. اگر عاشورا در کربلا نبودید الان در قم هستید. امروز با آن روز فرقی ندارد. شاید امروز پراهمیت‌تر باشد. پشتیبانی خود را اعلام دارید و دوشادوش علما بروید تا در آخرت روسفید باشید.» پس از امام خمینی یکی از مستمعین برخاست و درباره شهدای مدرسه فیضیه و بی‌دینی هیئت حاکمه چند بیت شعر خواند. حجت‌الاسلام سیدجواد الیاسی که به جزایری و دزفولی هم مشهور بود سخنران بعدی بود که درباره اصل متمم قانون اساسی سخن گفته، ‌طبق همان اصل یادآور شد که شاه و دولت نباید برخلاف دین اسلام و دستورات قرآن رفتار کنند: «هیئت حاکمه نمی‌تواند برخلاف حکومت مردم بر مردم رفتار کند. نمی‌تواند برخلاف دموکراسی عمل کند. اگر می‌خواهد برخلاف رفتار کند،‌ چرا اسم آن را دموکراسی و حکومت مردم بر مردم گذاشته است. دولت نمی‌تواند ملت را به سوی بدبختی و نیستی سوق دهد.» الیاسی در ادامه به نظریات مراجع و علما اشاره کرد و با تصریح بر نظر امام خمینی اظهار داشت که «آقای آیت‌الله خمینی اعلام کرده‌اند تا آخرین قطره خون خود مبارزه می‌کنم. از مشهد آقای میلانی و آیت‌الله قمی اظهار داشته‌اند تا آخرین قطره خون خود در برقراری دین و حفظ قرآن استقامت خواهم نمود.» با اعلام این نظریات و عقاید مراجع کشور،‌ مردم حاضر در مجلس را خطاب قرار داد وگفت: «آیا شما طرفدار علما هستید؟» در این هنگام همه جمعیت حاضر یک‌صدا پاسخ دادند: بله. مردم سوال دیگر حجت‌الاسلام جزایری را هم که پرسید آیا شما پشتیبان قرآن هستید؟ مثبت جواب دادند و در تأیید سخنان وی گفتند که ما هرکدام از طرف هزاران نفر افراد دیگر وکیل هستیم. سخنران سوال بعدی را هم پرسید که آیا شما ظلم و ستمهای هیئت حاکمه را غیرقانونی می‌دانید؟ و باز پاسخ بله شنید و آن‌گاه به سخنانش پایان داد. مراسم نیز با پایین آمدن او از منبر خاتمه پیدا کرد.[i]

 
تعداد بازدید: 1880