جعفر گلشن روغنی
16 مرداد 1397
حبس خانگی امام خمینی، آیتالله سید حسن قمی و آیتالله بهاءالدین محلاتی در منطقه شمیرانات تهران که پس از آزادی آنها از زندان در 11 مرداد 1342 صورت گرفت، واکنش علاقهمندان به ایشان را در پی آورد. از جمله بنا بر گزارش مأمور ساواک، شیخ جعفر تولایی از اطرافیان آیتالله سید محمدرضا گلپایگانی در 16 مرداد 1342 اظهار داشت: «خبر محصور بودن آقای خمینی و قمی و محلاتی به قم رسیده. دیروز و امروز عدهای از طلاب به دستور آقای گلپایگانی به تهران حرکت کردند که در تهران با کمک مردم فعالیتهایی صورت گیرد. در ضمن نامهای است که دارای چندصد امضا است از طرف طلاب قم تهیه شده که برای شاه بفرستند و در آن نامه نوشته شده هرچند که طلاب به واسطه نبودن آقای خمینی و قمی در مضیقه هستند ولی باید بگوییم از هرگونه اقدامات شما باکی نداریم و ما جوانان افرادی هستیم که مشغول جانبازی در راه دین میباشیم و هر آن خبری آتشین و سوزنده برای ما سربازان امام زمان میرسد». مأمور ساواک افزود که شیخ جعفر تولایی در ادامه گفت: «به شما مژده میدهم که آقایان خمینی و محلاتی و قمی تا آخرین نفس در راه منتفی کردن حرکات نامشروع دولت ایستادگی خواهند کرد. در نامهای که یک عده از طلاب و اصناف برای آقایان مزبور نوشتهاند، پشتیبانی خود را اعلام نموده و آقایان خمینی و محلاتی و قمی در جواب نوشتند، دولت دست از عمل نامشروع خود برنداشته و بار سنگینی را به دوش مردم مسلمان گذارده و منتظر اقدامات ما... باشید و در صورت عدم موفقیت منتظر آمدن اجساد ما به قم بوده و تا نتیجه مثبت به دست نیاوریم به قم برنخواهیم گشت.»
* سیر مبارزات امام خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک،ج2(قیام 15 خرداد 1342 و پیامدهای آن ـ 1)، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی،1386ش، ص 333 و 334.
تعداد بازدید: 1249