جعفر گلشن روغنی
28 مرداد 1397
جمعی از تبریزیهای مقلد آیتالله سید محمدهادی میلانی، طی نامهای به او در ایامی که در مرداد 1342 در تهران اقامت داشت، نوشتند: «تصدیق میفرمایید که شرط انتخابات وجود آزادی مردم است، در صورتی که عدهای از رجال مملکت در گوشه زندان به سر میبرند و تشکیل مجالس و تبلیغات ممنوع است، در نظر مبارک مداخله در انتخابات چطور است و گرفتن کارت [الکترال برای شرکت در انتخابات] چه حکمی دارد؟»[1] آیتالله میلانی در پاسخ به این استفتا همانند جوابی که برای اهالی اصفهان ارسال کرده بود، نوشت: «در شرایط موجود افراد ملت مسلمان این مملکت کوچکترین حق اظهار عقیده نداشته و برای جلوگیری از هرگونه اظهار عقیده، مجالس دینی قدغن میباشد و رجال مؤمن و صالح این مملکت و جمعی از علما در زندان به سر برده و هر کس کوچکترین مطلب خود را بیان کند مورد تعقیب مقامات دولتی واقع میگردد و دولت ممکن است هر کس را که بخواهد به نام نماینده تحمیل ملت مسلمان ایران بنماید، لهذا شرکت مردم مسلمان در چنین انتخاباتی شرعاً و عقلاً جایز نبوده و مخالفت با آن وظیفه میباشد.»[2]به گزارش ساواک، متن استفتا مقلدین تبریزی و پاسخ قاطع آیتالله میلانی درباره مخالفت با شرکت در انتخابات دوره 21 مجلس شورای ملی، روز 28 مرداد 1342 در مسجد سیدعزیزالله تهران نصب شده بود که «به وسیله مأمورین از دیوار کنده شد».[3]
[1]. حضرت آیتالله العظمی آقای حاج سید محمدهادی میلانی، ج 1، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1380 ش، ص 301.
[2]. همانجا.
[3]. همان، ج 1، ص 300.
تعداد بازدید: 972