جعفر گلشن روغنی
07 مهر 1397
پس از آنکه نیروی زمینی ارتش پهلوی طی گزارشی در 25 شهریور 1342 اعلام کرد که «طرفداران آقایان [حسن] قمی و [محمدهادی] میلانی به علت آزاد شدن [آیتالله] خمینی و قمی، در مشهد مقدمه استقبال باشکوهی را فراهم مینمایند» و اگر این دو نفر به مشهد بیایند، مشکلات متعددی پدید خواهد آمد[1] در 7 مهر 1342 بهرامی از مشهد طی تلگراف رمز، به ریاست ساواک نوشت که: «اگر مقدور باشد که آیتالله میلانی و قمی در تهران یا نقطه دیگری برای مدتی بمانند و به مشهد مراجعت ننمایند، همانطور که ارتش نظر داده به صلاح است.» درادامه پیشنهاد کرد که از مراجعت وی جلوگیری شود ولی چنانچه میسر نشد چون احتمال دارد که آیتالله میلانی در دوشنبه 8 مهر به مشهد برود، برای اختلال در امر استقبال وی، موارد پیشنهادی به کارگرفته شود: «1. اقدامی به عمل آید که تیمسار عزیزی [استاندار خراسان که در این زمان در تهران بهسر میبرد] با همان هواپیمای روز دوشنبه حرکت نماید که استقبال مزبور به حساب تیمسار گذارده شود. 2. برای لجنمال نمودن نامبرده، به وسیله مأمورین ساواک و به وسیله ماشینهای ارتش، تظاهر به استقبال نامبرده شود و مراجعت وی را به صورت فرمایشی که عامل آن ساواک بوده است، وانمود نمایند. 3. از ورود مستقبلین به وسیله قوای انتظامی به فرودگاه جلوگیری شود. 4. وضع عادی تلقی [گردد] و هیچگونه تظاهر علنی به وسیله مأمورین انتظامی صورت نگیرد ولی در خفا کوشش شود استقبال گرمی به عمل نیاید و به انتظار فعالیتهای آتی وی باشیم.»[2] بهرامی پس از ارسال این تلگراف، چند ساعت بعد تلگراف رمز دیگری نیز در همین روز 7 مهر فرستاد که بنابر پیشنهاد ساواک خراسان «از ساعت 9 امروز کمیته اطلاعاتی استان تشکیل و تصمیم گرفته شد آمدن آقای میلانی را ظاهراً عادی تلقی کرده ولی اقدامات اساسی به منظور پیشگیری از حوادث احتمالی به عمل آید. ساعت 19 امروز نیز مجدداً کمیته مزبور تشکیل خواهد شد و در صورت مشاهده تظاهرات... از طرف مستقبلین شدت عمل به خرج داده میشود.»[3] در پایان نیز از ریاست ساواک کسب تکلیف کرد که درنتیجه آن، دو روز بعد سرلشکر پاکروان در مقام ریاست ساواک به ساواک خراسان اعلام کرد که: «فعلاً از آمدن آیتالله میلانی جلوگیری میشود. راجع به روش بعدی مجدداً دستور داده میشود.»[4]
[1]. حضرت آیتالله العظمی آقای حاج سید محمد هادی میلانی،ج1، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1380ش،ص 361.
[2]. همان، ج 1، ص 377.
[3]. همان،ج 1، ص 378.
[4].همان، ج 1، ص 379.
تعداد بازدید: 946