سپیده کاشانی
26 مهر 1397
شد بهار نیمه خرداد
جلوهگر ز جنگل بیداد.
گلشن فسرده توحید
زد ز خون، جوانه و ثمر داد.
رهبر و فقیه ما خمینی
فاتحانه مژده سحر داد.
زد ز سنگری چو فیضیه
تا ورای دشت شب، فریاد.
کای ستم کشیده، «قم فانذر»!
تا نگون شود بت شداد
*
شبی که خون ز خون جوشید
به موج آن گل خورشید
شکفت و بر جهان تابید.
منادیان آزادی،
ز دل کشیده فریادی
کزان ستون شب لرزید.
خرداد، ماه عصیان و خون و قیام!
از ما بر سر آغاز نهضت، سلام.
*
ناخدای کشتی امت
زد ز قم، صلای هشیاری.
بهر اعتلای دین، یاران
کرده مقتدای خود، یاری.
متحد، دلیر و جان بر کف
همچو رود بیکران، جاری.
بر سپاه اهرمن به پیکار
با خروش و خشم و بیزاری.
*
دلاوران، سلحشوران
به نور وحدت و ایمان
گذشته بیدریغ از جان.
ز عزم و رای روحانی
کیان دین سبحانی
نشان اعتلای قرآن.
خرداد، ماه عصیان و خون و قیام!
از ما بر سرآغاز نهضت، سلام.
*
ای شهید ماه خشم و خون!
ای فروغ دامن گردون!
بر شهید کربلا سوگند،
و آن تن مطهر گلگون،
ما سلاحتان به کف داریم
تا غروب عمر خصم دون.
تا طلوع فجر جاویدان.
تا ظهور منجی مکنون.
درود بیکران به رهبر.
به عالمان دینپرور.
به آن شهید نامآور
که شد ز همت آنان،
نصیب امت ایران،
بهار سبز بارآور.
خرداد، ماه عصیان و خون و قیام!
از ما، بر سرآغاز نهضت اسلام.
*منبع: مجموعه آثار زندهیاد سپیده کاشانی، تهران: موسسه انجمن قلم ایران، 1389، صص 476ـ 479.
تعداد بازدید: 2604