جعفر گلشن روغنی
18 بهمن 1397
رفیع بهزادپور مأمور و از مشاورین قضایی ساواک، در 18 بهمن 1343 طی گزارشی از نتیجه فعالیتهای طلاب و روحانیون علیه دولت حکومت پهلوی و نتیجه تقابل ساواک و شهربانی با اقدامات آنها، نوشت. به نوشته او: «از تاریخ تبعید آیتالله خمینی به این طرف بهخصوص در ایام ماه رمضان، تعداد زیادی از واعظین و مبلغین... مذهبی بر اثر بیانات تحریکآمیز در منابر به وسیله مأمورین انتظامی دستگیر شدهاند، بعضی از آنها قبلاً نیز سابقه داشته و بعضی دیگر پس از استخلاص از بازداشتگاه تنبهی حاصل نکرده و علیرغم تعهدی که میسپارند بر اثر تکرار... رویه سابق خود برای بار دوم و سوم جلب گردیدهاند. در تحقیقات معموله نیز با صراحت کامل به گفتههای خود اعتراف کرده و آن را نوعی انجام وظیفه دینی عنوان میکنند و نه فقط خود را مقصر نمیدانند، بلکه معتقدند که حرفهای آنها عادی و عاری از هر گونه تحریکات... در اذهان عمومی بوده است. از بازداشت شدن ترسی در دل آنها نیست و محکومیت حاصله را حمل بر مظلومیت خود دانسته و ایمان آنها در عقیده خود راسختر میشود. گرچه در مدت بازداشت بودن ظاهراً لطمهای به کسب آنها وارد میشود ولی با خونسردی متحمل اینگونه ضررهای مادی میگردند و چهبسا که این ضررها ظاهری بوده و مردم ترحماً یا به لحاظ عقیده دینی مشکلات مادی آنها را مرتفع میسازند. بهزادپور در ادامه علل مسائل یاد شده را در چند مورد بیان کرد و سرانجام نتیجهگیری کرد که: «با توجه به این که ایام محرم و صفر نزدیک است که [روحانیون] میتوانند بار دیگر در یک مدت نسبتاً طولانی به تبلیغات... خود مبادرت ورزند، لذا ایجاب میکند که از هماکنون با یک بررسی دقیق یک رفورم و اصلاح اساسی درباره روحانیت و روحانیون به عمل آمده و ترتیبی اتخاذ شود که مسئله روحانیت تحت شرایطی قرار گرفته و عدهای از آنها... از کسوت روحانی خارج شده و تا حصول شرایط مقرره از هر نوع تبلیغات دینی و مذهبی محروم گردند.»
سیر مبارزات یاران امام خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ج3(2آبان1343-27تیر1345)، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1393ش، ص 114 و 115.
تعداد بازدید: 984