جعفر گلشن روغنی
25 بهمن 1397
حاج مهدی عراقی در بازجویی مأموران حکومت پهلوی از او در 25 بهمن 1343 چگونگی شکلگیری جمعیت هیئتهای مؤتلفه اسلامی را به نحوی بیان کرد که کمترین آسیب به دوستان و همراهانش وارد آید. مطابق برگه بازجویی، او سابقه تشکیل جمعیت را به یکسال قبل از آن تاریخ رساند که عدهای از رفقا به فکر افتادند تا «در هفته یک شب دور هم جمع شویم و هیئتی تأسیس نماییم که... از لحاظ قرائت قرآن و تفسیر و مسائل دینی در آنجا بحث نماییم». حبیبالله عسگری [عسگراولادی]، هاشم امانی، احمد شهاب، سیدمحسن امیرحسینی و چند نفر دیگر از جمله افرادی بودند که این فکر را پیش بردند. در یکی از همین جلسات شبانه تصمیم گرفته شد تا از هیئتهای مذهبی دعوت به همراهی شود «تا بر اثر اتحاد و اتفاق بهتر بتوانیم اجتماع اسلامی را با هم همهدف نماییم». در این میان هیئتی به سخنگویی صادق امانی به این جمع اضافه شد. در ادامه تصمیم گرفته شد که چون «ما خودمان به تنهایی نمیتوانیم به مسائل دینی از روی کتاب روشن شویم، بهتر است از یکی دو نفر از علما استفاده شود». حاصل گفتوگوها به انتخاب آیتالله مرتضی مطهری و محمدباقر محیالدین انواری منجر شد و بدین ترتیب هیئت موتلفه اسلامی فعالیت نمود. حاج مهدی عراقی در ادامه بازجوییاش به یکی از برنامههایی که در جمعیت یاد شده پی گرفته میشد با عبارت «جمعآوری پول برای زندانیانی که در راه دین و اسلام به زندان رفتند» اشاره کرد تا به خانواده آنها رسیدگی شود. حاج مهدی عراقی در ادامه بازجویی، گفتههایش را به نوعی بیان کرد که مأموران ساواک را از فعال بودن جمعیت هیئتهای مؤتلفه اسلامی منحرف ساخته و اطلاعات به درد بخوری به آنها ندهد.
یاران امام به روایت اسناد ساواک: پیشکسوت انقلاب شهید حاج مهدی عراقی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1378ش، ص 92 - 95.
تعداد بازدید: 1786