جعفر گلشن روغنی
11 اسفند 1397
در پی برگزاری تظاهرات طلاب و روحانیون در شهر قم در روزهای 7 و 8 اسفند 1343 به مناسبت سالروز شهادت امام صادق(ع) و سالگرد حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه در سال 42، آیتالله شیخ عبدالرحیم ربانی شیرازی به همراه چند روحانی دیگر به عنوان محرکان این وقایع در 11 اسفند 1343 از سوی شهربانی قم دستگیر شد[1]. در نامه سیدحسین پرتو رئیس شهربانی قم به ریاست ساواک قم آمده است که او «از طرفداران جدی آقای خمینی بوده و در کلیه جلسات و محافل طلاب جوان را تحریک و از برنامههای اصلاحی دولت [حکومت پهلوی] تنقید مینمود و در جریانات روزهای 7 و 8 اسفند... نیز بهطور محرمانه تحریکاتی داشته است.»[2] در برگه بازجویی وی در 11 اسفند 1343 آمده است که او پیش از این «در 21 /8 /43 به اتهام تحریکات در حوزه علمیه قم دستگیر و... به مرکز اعزام شده است... مجدداً در تاریخ 11 /12 /43 به اتهام تحریک طلاب حوزه علمیه قم بر علیه دولت دستگیر و... به مرکز اعزام گردیده است.»[3] دو روز بعد به اتهام «اقدام بر ضد امنیت داخلی مملکت» برای او قرار بازداشت موقت صادر گردید و تحویل زندان قزلقلعه گردید.[4] او پس از چند روز در 19 اسفند ماه با «قرار التزام عدم خروج از حوزه قضایی تهران» از زندان آزاد گردید.[5]
1. یاران امام به روایت اسناد ساواک: روایت بیداری شرح مبارزات آیتالله شیخ عبدالرحیم ربانی شیرازی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1379ش، ص 25.
2.همان، ص 29.
3.همان، ص 28.
4.همان، ص 32 و 33.
5.همان، ص 37 و 38.
تعداد بازدید: 926