زهرا رنجبر کرمانی
13 آبان 1398
جایگاه امام خمینی از سال 1341 تا 1343 و طی دو سال، به عنوان رهبر جریان روحانیتِ ضد حکومت پهلوی تثبیت شده بود و رژیم دیگر قادر نبود ایشان را محاکمه کند. به علاوه طرح چنین مسئلهای واکنش جدی حامیان امام خمینی را در پی داشت که حاضر به هرگونه فداکاری در پشتیبانی از ایشان بودند. نطق تاریخی امام در روز 4 آبان 43 علیه قانون استعماری کاپیتولاسیون که در آن همه سران حکومت پهلوی را خائن دانستند، چارهای برای رژیم جز تبعید ایشان باقی نگذاشت. به سادگی میشد واکنش حامیان امام خمینی را که سال قبل در ارتباط با دستگیری و زندانی شدن ایشان، قیام 15 خرداد را به راه انداخته بودند پیشبینی نمود. سند زیر که در تاریخ 13 آبان 1343 خطاب به بخشنامه رمز اداره اطلاعات شهربانی کل کشور صادر شده، حاکی از نگرانی عوامل حکومت پهلوی از پیامدهای تبعید امام است:
«آیتالله خمینی در قم که مخالفتهایی با اقدامات... دولت مینموده، صبح روز جاری بازداشت و به یکی از کشورهای خارجی تبعید گردید. مراتب جهت اطلاع اعلام، به فرموده دستور فرمایید نهایت مراقبت و پیشبینیهای لازم از نظر انتظامی معمول دارند و نحوه انعکاس این مطلب را در بین مردم تحقیق و مرتباً گزارش دهند. سرتیپ صمدیانپور»[i]
[i]. مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی. 1383. امام در آیینه اسناد: سیر مبارزات امام خمینی به روایت اسناد شهربانی، جلد دوم. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی. ص 141
تعداد بازدید: 989