28 اسفند 1398
«بسمه تعالی شأنه
ملت مسلمان ایران
همه ساله در طلیعه سال نو طبق عادات جاریه مردم این مملکت عیدی داشته و مراسمی عمل میگردید، ولی با کمال تأسف آنچه در گذشته بر ملت ما گذشت دلی شاد و خاطری آسوده باقی نگذاشت. در این مدت هیئت حاکمه و زمامداران از هیچ تجاوزی به حقوق فرد و اجتماع دریغ نکرده، گستاخی را تا آنجا کشاندند که قوانین آسمانی اسلام را مورد ملعبه قرار داده و بدون توجه به خشم عمومی ملت مسلمان به حریم احکام شرعیه که در حکم نوامیس الهی میباشد تجاوز کردند و هماکنون جمعی از علما و رجال متدین و استادان و دانشجویان دانشگاههای مملکت در زندان به سر میبرند. از هر طرف ابتلا و فقر و گرسنگی ملت ما را تهدید میکند. بیکاری و فساد و تجاوز عمال حکومت به حقوق انسانی افراد نقطهای را خالی نگذاشته. تنها چیزی که مورد توجه نیست حقوق ملت و مصالح آنها است. معلوم نیست تا کی مهلت پیدا کنند و عاقبت کار به کجا برسد. روشن است در این شرایط روحانیتی که خود را شریک غم و شادی ملت مسلمان ایران میداند هرگز عید و مراسم آن را نخواهد داشت جز آنکه متوسل به اولین شخص عالم امکان حضرت ولی عصر ارواحنا له الفداء شده و از درگاه خداوند متعال جل و اعلا مسئلت نماید در سال جاری فرجی برای ملت مسلمان و عموم برادران ایرانی روی دهد و آسایش روحی و فکری حاصل آید.»[1]
[1]. اسناد انقلاب اسلامی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی، ج 1، تهران، 1369، ص 59.
تعداد بازدید: 899