05 تير 1399
بخشهایی از گزارش ساواک در تاریخ 5 /4 /1342 در خصوص وضع روحانیون بازداشتی در جریان حوادث خرداد آن سال به این قرار است:
«ظرف دو هفته گذشته وضع روحانیون بازداشتى در زندان موقت شهربانى کل کشور به شرح زیر بوده است. فلسفى واعظ بین سایر روحانیون مرتباً تحریک میکرده و میگفته که دولت قصد انتحار دارد و با بازداشت روحانیون و سایرین به حیثیت خود لطمه وارد میسازد... روحانیون ظرف مدت بازداشت مرتباً به حال ذکر و دعا بوده و با صداى بلند دشمنان اسلام را لعن و نفرین میکردهاند، بطوریکه... به آنها تذکر داده شده از دادن شعار خوددارى کنند... در یکى از شبهاى جمعه روحانیون روضه حضرت موسىابن جعفر(ع) را میخواندهاند و مأمورین زندان هم در این مراسم شرکت داشته اند. رفتن سرهنگ مولوى به زندان و ملاقات با روحانیون بازداشتى بین آنها حسن اثر داشته لیکن غالباً از تیمسار نصیرى رئیس شهربانى کل اظهار تنفر و انزجار میکرده اند... روحانیون عکسبردارى و انگشتنگارى را یک نوع توهین به خود تلقى میکردهاند. فلسفى ضمن بحث روحانیون را ترغیب به حمایت از [آیتالله] خمینى و شریعتمدارى میکرده است... روحانیون رضایت خود را منوط به سقوط دولت آقاى علم اعلام میکرده...»[1]
[1]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 3، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1378، ص 343 و 344.
تعداد بازدید: 1229