14 مرداد 1399
در تاریخ 12 /5 /1342 یک روز پس از آزادی امام خمینی از زندان و انتقال به حصر خانگی، اطلاعیهای در روزنامههای کیهان و اطلاعات منتشر شد که در آن آزادی امام خمینی و آیات قمی و محلاتی و انتقال آنها به «منازل خصوصی» در نتیجه حصول تفاهم برای عدم مداخله ایشان در امور سیاسی و انجام ندادن کاری برخلاف مصالح و انتظامات کشور عنوان شده بود. دو روز بعد در تاریخ 14 /5 /1342 آیتالله مرعشی نجفی پاسخی به این اطلاعیه منتشر کرد. وی در این پاسخ، اطلاعیه یاد شده را به دلیل نداشتن امضاء مشخص از طرف یک مقام مسئول، فاقد ارزش رسمی و ادعای کذب حصول تفاهم میان طرفین مبنی بر عدم مداخله در سیاست را بسیار مضحک و شرمآور خواند، چرا که به عقیده وی در جوامع متمدن اینگونه تحمیلات و قیود به دلیل «حق آزادی بشر» تحمل نمیشد. آیتالله مرعشی در پاسخ خود فعالیت اجتماعی و سیاسی برای بهبود وضع کشور، طبق قوانین مذهبی و مملکتی را حق هر شخص در هر جای دنیا عنوان کرده و میگوید: «اگر بر مبنای بیگناهی بنا باشد که آقایان عظام را پس از آن همه افترا و تهمتهای شرمآور آزاد نمایند، دیگر جمله معوج «منازل خصوصی» برای اقامت آقایان چه معنی و مفهومی خواهد داشت جز اینکه همه بدانند و بفهمند که تنظیمکنندگان این اطلاعیه خواستهاند با مکر و تزویر و دادن یک نوع آزادی تصنعی و فریبنده برای آقایان علما و زندانیها، فداکاری و مجاهدت بینظیر جامعه روحانیت و مهاجرتهای دسته جمعی مراجع شیعه و علمای بلاد را به مرکز که دنیا را به خود متوجه ساخته در نظر عامه بیاثر نمایند...» در پایان، آیتالله مرعشی تنظیم این اطلاعیه بدون امضاءِ پوشالی را نشانه عدم لیاقت و سبب رسوایی بیشتر برای تنظیمکنندگان آن دانست.[1]
[1] اسناد انقلاب اسلامی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی، ج 1، تهران، 1369، ص 141تا 143.
تعداد بازدید: 885