22 مرداد 1399
امام خمینی در تاریخ 11 مرداد 1342 از زندان آزاد و به حصر خانگی فرستاده شد. حکومت پهلوی که در تدارک برگزاری انتخابات دوره 21 مجلس شورای ملی[1] و نیازمند فضایی آرام برای پیشبرد مقاصد خود بود، تصمیم گرفت از آزادی امام حداکثر استفاده تبلیغاتی را برده آن را محصول آشتی امام با دولت نشان داده و به زعم خود به نهضت روحانیون خاتمه دهد. از اینرو ساواک یک روز پس از آزادی امام اطلاعیهای با مضمون حصول تفاهم مبنی بر عدم مداخله در امور سیاسی میان مقامات انتظامی و آیات خمینی، قمی و محلاتی در مطبوعات منتشر کرد.[2] چندی بعد و در تاریخ 22 /5 /1342 مأمور ساواک خبری به شرح زیر گزارش نمود:
«بطوریکه در افواه مخصوصاً در اخبار جبهه ملی شایع است، آقای خمینی برحسب پیشنهادی که به وی شده در نظر دارد اعلامیهای درباره اطلاعیه سازمان امنیت مبنی بر تکذیب مفاد آن و اشاره به اینکه حضرات روحانیون هیچگونه تفاهم یا سازشی با سازمان امنیت نکرده بلکه مبارزه خود را تا حصول نتیجه دنبال خواهند کرد منتشر خواهد نمود.»[3]
[1]. مدنی، سیدجلالالدین، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 2، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1361، ص 56.
[2]. اسناد انقلاب اسلامی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی، ج 1، تهران، 1369، ص 141.
[3]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 8، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1387، ص 379.
تعداد بازدید: 1426