17 مهر 1399
آیتالله بهاءالدین محلاتی از مراجع حاضر در نهضت امام خمینی و از جمله علمای دستگیر شده در 15 خرداد 1342 بود.[1] وی در 11 مرداد به همراه امام خمینی و آیتالله سید حسن قمی از زندان آزاد و به حصر خانگی در خانهای در تهران فرستاده شد.[2] محلاتی در تاریخ 17 /7/ 1342 بهطور کامل آزاد شده، به موطن خود شیراز بازگشت. مأمور ساواک این واقعه را اینگونه گزارش میکند:
«... در ساعت 18:45 دقیقه اتومبیل شماره 173136 متعلق به شرکت گیتینورد که حامل محلاتی و پسرش بود وارد شهر گردید و 81 اتومبیل پشت سرش در حرکت بودند. آیتالله محلاتی مستقیماً به شاهچراغ رفت و در ساعت 19:25 دقیقه در حالیکه عدهای قریب 1000 نفر وی را احاطه کرده بودند به سوی منزل راه افتاد... بدین ترتیب وی وارد منزل شد و عده زیادی از مردم نیز داخل گردیدند. در ساعت 19:40 دقیقه خود آیتالله محلاتی به پا خاست و روی یک کرسی ایستاد و چنین آغاز سخن نمود: «من از شما مردمی که به نام دین و احترام به علما و مبارزه با باطل و طرفداری از حق زحمت کشیدید و همچنین از برادران دینی شما در تهران و سایر بلاد که به دوش شما در این راه قدم برمیدارند تشکر میکنم و امیدوارم که خدا به شما خیر بدهد و دشمنان دین را از میان بردارد.» فریاد آمین مردم بلند شد. وی افزود: «من که نمیتوانم به این زحمات شما پاسخ مادی بگویم، تنها راهی که برایم وجود دارد دعا به شماهاست و از خدای بزرگ میخواهم آنهایی را که با دین و ایمان هستند نگهدارد و دشمنان دین شما یعنی آنهایی را که میخواهند لطمهای وارد آورند سرنگون سازد.» فریاد آمین دوباره بلند شد و مردم متفرق گردیدند...»[3]
پینوشتها:
[1]. «سخنرانی تاریخی امام خمینی در عصر عاشورای 1384 قمری(13 خرداد 1342ش.)»، یاد، زمستان 1384، شم 78، ص 213 تا 218، ص 213.
[2]. مدنی، سیدجلال الدین، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 2، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1361، ص 57.
[3]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 4، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1380، ص 143 و 144.
تعداد بازدید: 879