زهرا رنجبر کرمانی
26 شهريور 1399
دولت اسدالله علم پس از تعطیلی بیش از دو سال مجلسین به بهانه مخالفت نمایندگان زمیندار با برنامه اصلاحات ارضی، درصدد برگزاری انتخابات برآمد تا به این وسیله از مخالفان سلب بهانه کرده و چهرهای دموکرات از حکومت ایران به نمایش گذارد. اعلام برگزاری انتخابات در شرایط زمانیِ پس از انتقال امام خمینی از زندان به حصر خانگی و صدور اعلامیه ساواک مبنی بر تفاهم میان روحانیت و دولت در 12 مرداد، تلاشی برای جلب افکار عمومی و نیروهای مذهبی بود، چراکه اعمال خشونت و سرکوب نیروهای مبارز بهویژه کشتار 15 خرداد بر مشروعیت نظام ضربه سختی وارد کرده بود. اما مراجع تقلیدی که به عنوان رهبران نهضت روحانیت شناخته شده بودند با آگاهی از مقاصد حکومت در برگزاری انتخابات، با صدور اعلامیه برای افشای ماهیت صوری و نمایشی آن تلاش بسیار کرده و به عنوان شکلی از مبارزه منفی انتخابات را تحریم نمودند.
به هر حال مقدمات انتخابات با تشکیل «کنگره آزادمردان و آزادزنان» در فاصله پنجم تا دهم شهریور فراهم شد. در این کنگره درباره توزیع نیروی انسانی نامزدها در میان اقشار مختلف جامعه، معرفی تعدادی از زنان برای نامزدی نمایندگی مجلس و چگونگی همکاری با دولت در اجرای انتخابات بحث شد. انتخابات در تاریخ 26 شهریور برگزار گردید و افرادی که پیشتر با صلاحدید علم و مشورت با ساواک انتخاب شده بودند به مجلس راه یافته و به عنوان نمایندگان ملت معرفی شدند![1]
[1]. روحبخش، رحیم، «بررسی تحریم انتخابات دوره 21 مجلس شورای ملی از سوی مراجع تقلید در سال 1342 شمسی»، پیام بهارستان، زمستان 1389، ش10، ص 376 تا 392، ص 378 و 379.
تعداد بازدید: 623