زهرا رنجبر کرمانی
05 مرداد 1399
در روز 5 /5 /1342 ساواک تهران به ساواک قم اعلام کرد که شهر سنندج به عنوان محل تبعید اولیه امام خمینی انتخاب شده است.[1] لازم به توضیح است امام خمینی در 15 خرداد دستگیر و به باشگاه افسران در تهران منتقل شد. غروب همان روز به زندان قصر و پس از 19 روز به پادگان عشرتآباد فرستاده شد.[2] چندی بعد حکومت که در تدارک انتخابات دوره 21 مجلس شورای ملی بود و میخواست آن را بدون مشکل برگزار کند و از طرفی از آزاد کردن امام و ادامه تظاهرات، اجتماعات و افشاگریها وحشت داشت، تصمیم گرفت امام را به ظاهر از زندان آزاد کرده ولی عملاً در محاصره نگه دارد. حکومت بدینترتیب میخواست علاوه بر محدود کردن تماس مردم با امام، فعالیتهای وی علیه شاه را متوقف کند. بنابراین در 11 مرداد امام به خانهای متعلق به ساواک در داوودیه تهران منتقل شد.[3] چندی نگذشته بود که ساواک به ایشان اعلام کرد که اقامتشان در آنجا موقتی است، بنابراین و با تلاش نزدیکان امام و طبق نظر ساواک به خانه یکی از تجار تهران در قیطریه نقل مکان کرد[4] که تا زمان آزادی کامل و بازگشت به قم در 15 فروردین 1343[5] تحت مراقبت ساواک، در آنجا بهسر میبرد. طرح ساواک برای تبعید امام به سنندج هیچگاه عملی نشد.
پینوشتها:
[1]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 3، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1378، ص 542.
[2]. مدنی، سیدجلالالدین، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 2، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1361، ص 43.
[3]. همان، ص 56.
[4]. روحانی، حمید، نهضت امام خمینی، دفتر اول، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1381، ص 718.
[5]. امام در آیینه اسناد: سیر مبارزات امام خمینی به روایت اسناد شهربانی، ج 1، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، تهران، 1383، ص 127.
تعداد بازدید: 667