زهرا رنجبر کرمانی
18 شهريور 1399
در روز 18 شهریور سال 1343 امام خمینی در مسجد اعظم قم بیاناتی ایراد نمود. وی در این سخنرانی از اوضاع دولتهای اسلامی عموماً و اوضاع ایران خصوصاً به دلیل غفلت سرانشان از مقاصد و احکام دین اسلام تحت تأثیر استعمار اظهار تأسف کرده و دول استعمارگر را به اغفال دول اسلامی با هدف تاراج ذخایر مسلمین متهم نمود. ایشان در سخنانش تفرقهافکنی میان گروهها و مذاهب مختلف مسلمین را حربه استعمار برای رسیدن به اهدافش و مسلمین را دارای پیشینه تمدنی برجسته و پرافتخار دانست. امام با یادآوری سرنوشت دولت عثمانی پس از جنگ جهانی اول و آنچه از جانب دولتهای غربی نصیبش شد اظهار داشت: «بعد از اینکه در آن جنگ [جنگ جهانی اول] با آن بساط غلبه پیدا کردند، تجزیه کردند دولت عثمانی را به دولتهای بسیار کوچک و برای هر یک از آنها هم امیری یا سلطانی یا رئیسجمهوری قرار دادند. آنها در قبضه مستعمرهچیها و ملت بیچاره در قبضه آنها. با این وضع یک دولت عثمانی با آن مجد را زمین زدند و دولت، دولتهای اسلامی از خواب بیدار نشدند یا خودشان را به خواب زدند. این دولت عثمانی در تحت ظل خلافت اسلامی در تحت ظل اتکای به قرآن مجید آن مجد را داشت. بعد از آنکه تجزیه شد در زمان ما آتاتورک خبیث اسلام را در آنجا الغا کردند و الان دولت ترکیه دولت مسلم نیست...». ایشان در ادامه سخنانش یکی دیگر از حربههای استعمار برای تسلط بر مسلمین را معرفی اسلام به ملت بهویژه نسل جوان به عنوان یک حقیقت عقبافتاده، کهنه و ارتجاعی دانسته و خواستار برخورداری از ابزارهای رسانهای نوین برای معرفی و تبلیغ اسلام راستین به دنیا شد. امام در پایان بیانات خود ذلت دشمنان اسلام، آشنایی سران ممالک اسلامی به وظایفشان و قطع دست استعمار را از خداوند خواستار شدند.[1]
[1]. امام در آیینه اسناد، ج 2، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1383، ص 56 تا 64 و 79.
تعداد بازدید: 658