زهرا رنجبر کرمانی
09 آبان 1399
نطق کوبنده و افشاگرانه امام خمینی در 4 آبان 1343 در محکومیت کاپیتولاسیون با سرعت در سراسر ایران دهان به دهان گشته و اعلامیه امام همه جا انتشار پیدا کرده، اسباب رسوایی شاه، دولت و مجلس شده بود. روزنامه دولتی اطلاعات که حتی یک کلمه به صراحت یا اشاره این سخنان را منعکس نکرده و نمیتوانست منعکس کند، در 9 آبان از قول منصور ـ نخستوزیر وقت ـ که برای توجیه قانون مذکور مجبور به حضور در مجلس سنا شده بود نوشت: «بنده متأسفم که از چند روز گذشته مسائلی به گوش خورده که بسیار تأسفانگیز است. سناتورهای محترم به خاطر دارند که چندی پیش طی لایحهای مصونیت سیاسی به عدهای از مستشاران نظامی آمریکا اعطا شد که تنها و خاص این مملکت نیست و در کشورهای همسایه نیز سابقه دارد. در این زمینه تحریکاتی به گوش رسید که دون شأن این ملت و مملکت است. چون این مسائل گفته شد بنده ضروری میدانم که به سابقه این امر و تاریخچه آن اشاره بکنم.» منصور پس از ارایه توضیحاتی درباره لایحه اظهار داشت: «چون ممکن است اعمال نفوذ بعضی از اعضای ستون پنجم که عدهای از آنها شناخته شدهاند تأثیری داشته باشد، این بود که بنده لازم دانستم این مسئله را موشکافی کنم. اشاعه اکاذیب منحصر به عده محدودی است. ملت ایران تمام رشتههای ناامنی را گسیخته است و دولت ایران با دادن مصونیت سیاسی به چند مستشار نظامی کوچکترین زیانی به حقوق ملت ایران نمیرساند... ملت ایران یکدل و یکجهت پشتیبان دولت خدمتگزار است.»![1]
[1]. مدنی، سیدجلالالدین، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 2، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1361، ص 91.
تعداد بازدید: 844