زهرا رنجبر کرمانی
27 مهر 1399
با آغاز نهضت امام خمینی در ابتدای دهه چهل، بازاریان از رویکرد ملیگرایانه دهههای قبل به سمت ایدئولوژی اسلام سیاسی متمایل شده , به نهضت پیوستند. تکاپوهای اعتراضی بازاریان در حمایت از روحانیون تنها به شهرهایی چون قم و تهران محدود نمیشد بلکه بازاریان شهرهای بزرگی چون اصفهان، شیراز و تبریز همگی در کارزار مبارزه با حکومت پهلوی وارد شدند.[1] در چنین شرایطی دیدار بازاریان با امام خمینی به عنوان مخالف اصلی روحانی حکومت، حمایت از وی تلقی شده، مورد توجه مقامات امنیتی قرار میگرفت. نهادهای امنیتی برای شناسایی دیدارکنندگان که به زعم آنها در زمره مخالفان حکومت به شمار میرفتند، تلاش میکردند. در تاریخ 27 /7 /1343 دستوری از ساواک مرکز مبنی بر شناسایی جمعی از بازاریان اصفهان که به ملاقات امام به قم رفته بودند صادر شد که شاهدی بر این مدعاست:
«خواهشمند است دستور فرمایید اسامى آن عده از بازاریان اصفهان را که به ملاقات آیتاللّه خمینى به قم رفتهاند مشخص و اعلام نمایند.»[2]
پینوشتها:
[1]. روحبخش، رحیم، «چند شهریبودن جنبشهای معاصر ایران (بررسی قیام 15 خرداد)»، گفتگو، پاییز 1379، ش 29، ص 19 - 74، ص 52 - 57 .
[2]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 6، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1382، ص 422.
تعداد بازدید: 884