زهرا رنجبر کرمانی
06 شهريور 1399
در تابستان سال 1342 در شرایطی که خفقان جامعه را دربر گرفته و حکومت نظامی که از خرداد آن سال آغاز شده بود همچنان ادامه داشت، حکومت پهلوی برای برپایی انتخابات دوره 21 مجلس شورای ملی در تاریخ 26 شهریور[1] و نمایشی از دموکراسی و آزادی مصمم بود. در این شرایط که شرکت در انتخابات به معنی تأیید عملکرد حکومت و همدستی با آن تلقی میشد، مردم مسلمان برای آگاهی از تکلیف شرعی خود در این خصوص به مراجع دینی متوسل شدند. در تاریخ 6 /6 /1342 آیتالله العظمی خوئی در پاسخ مقلدانش در این خصوص نوشت:
«در صورت مفروضه شرکت در انتخابات یکی از افراد ظاهره کمکی است که تحریم شده است و با وضع فعلی چنانچه مجلس تشکیل شود از نظر شرع و قانون اساسی نیز از درجه اعتبار ساقط خواهد بود.»[2]
[1]. مدنی، سیدجلالالدین، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 2، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1361، ص 66 و 67.
[2]. اسناد انقلاب اسلامی، ج 1، مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی، 1369، ص 149.
تعداد بازدید: 646