زهرا رنجبر کرمانی
26 آبان 1399
در تاریخ 26 /8 /1342 دو هفته پس از اعدام طیب حاج رضایی و حاج اسماعیل رضایی، ساواک در گزارشی با موضوع «اظهارات مردم درباره طیب معدوم» از قول یکی از وکلای مدافع عوامل قیام 15 خرداد به نام سرهنگ صارمی مینویسد:
«طیب واقعاً مرد بود. هیچیک از رجال ما شهامت و مردانگی او را ندارند. این مرد تا پای جانش ایستاد و نخواست غیر واقع سخن بگوید. از سرهنگ صارمی سئوال میشود مگر چه امر غیر واقعی را از او توقع داشتهاند که نگفته است، بهعلاوه او گذشته از تحریکاتی که در وقایع 15 خرداد اعمال نموده، مکافات اعمال گذشته خود را هم میبایستی ببیند. نامبرده در جواب اظهار داشته شما اگر اسراری را میدانستید حتماً برایش غصه هم میخوردید و اضافه نموده به طیب و دوستانش فشار آورده بودند که در محکمه بگویند علما و مخصوصاً [آیتالله] خمینی ما را وادار به چنین اعمالی نمودهاند تا در جلسات علنی به استناد این اظهارات از تقصیرات شما کاسته و به مجازات خیلی خفیفی محکوم شوید، والا مرگ در انتظار شما است. ولی این مرد و سایرین که واقعا جوانمرد بودند نخواستند زیر بار حرف غیرواقع بروند.» در ادامه این گزارش از قول یکی دیگر از وکلای مدافع متهمین آمده است: «مجازات معموله علیه دو نفر معدومین را فقط میبایستی اسمش را سیاست گذارد نه قضاوت. بنابراین طیب و حاجی رضایی شخصاً خیلی کوچکتر از آن بودهاند که قربانی سیاست شوند.»[1]
[1]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 4، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1380، ص 229 و 230.
تعداد بازدید: 902