پیامدهای احتمالی اصلاحات ارضی از دید برخی منتقدین

زهرا رنجبر کرمانی

13 دي 1399

روزنامه اطلاعات در سرمقاله روز 13 دی 1341 خود نوشت:

«می‌خواهند مردم را نگران کنند که سال آتی و سال‌های آینده غلات و حبوبات ومرکبات و میوه نیز باید از خارج وارد کرد زیرا کشاورزی که صاحب زمین شده علاوه بر آن که لیاقت و امکانات بهره‌برداری از زمین ندارد چون جلویش را نمی‌گیرند دست به آشوب و اخلال و خراب‌کاری زده، باغ‌ها را خراب می‌کند، قنوات را می‌خشکاند، به خرده‌مالک تجاوز می‌کند، حقوق دیگران را مرعی نمی‌دارد و خلاصه اختیار روستاها و مزارع به دست یک مشت مردم لجام گسیخته بی‌بندوبار افتاده که نه تمکین از کسی می‌کنند و نه راه به کسی می‌دهند، نه توانایی دارند بکارند و بدروند نه می‌گذارند کسی به کاریدن و درویدن مشغول باشد. وای اگر زارع ایرانی، با هوش و رشد خود چنین توهمی را در نطفه خفه نکند و زهی تأسف اگر مجال داده شود این تلقین سوء در ذهن مردم شهرنشین، در ذهن هم‌وطنان شما روستائیان عزیز تأثیر کند.»[1]

گفتنی است مطلب مذکور به پیامدهای منفی اصلاحات ارضی از دید برخی از منتقدینِ آن اشاره دارد. گرچه نویسنده سرمقاله همه آن‌ها را رد می‌کند، اما در واقعیت این طرح نه به دلیل بی‌کفایتی یا مسئولیت‌ناپذیری روستائیان بلکه به دلایلی که به شیوه و ساختار اصلاحات برمی‌گشت با شکست مواجه شد. کشاورزی مضمحل گردید و کشوری که لااقل از لحاظ محصولات مختلف کشاورزی و دامداری خودکفا بود، به صورت واردکننده محصولات غذایی ضروری و حتی علوفه درآمد.[2]

 
تعداد بازدید: 855