زهرا رنجبر کرمانی
27 اسفند 1399
در تاریخ 27 /12 /1341 ساواک گزارشی با عنوان «فعالیت روحانیون در پانزده روز اخیر» ارائه میدهد که در مقدمه آن چنین آمده است:
«همان طوری که در گزارشات قبل راجع به روحانیون مشروحاً به عرض رسیده است بطور کلی مخالفت علنی روحانیون با دولت از وقتی شروع شد که موضوع حق رأی بانوان در انتخابات انجمنهای ایالتی و ولایتی بوسیله دولت فعلی مطرح گردید. پس از اینکه دولت در قبال اعتراضات روحانیون موضوع حق رأی بانوان را موکول به تشکیل مجلسین و طرح آن در مراجع قانونی نمود، روحانیون از مخالفت خود با دولت کاسته و ظاهراً آرامشی در محافل آنان مشهود گردید ولی با اعلام حق انتخاب کردن و انتخاب شدن زنان در کنگره اقتصادی اخیر عصبانیت محافل روحانی تشدید گردیده و تحریکات و مخالفتها به شکلی تازهتر درآمد، بدین معنی که از قبل از جریانات اخیر روحانیون کمتر ممکن بود که علیه مقام سلطنت علناً به بدگویی پردازند، ولی اخیراً در اکثر محافل روحانیون مخالف از مقامات عالی کشور تنقید میشود و در اعلامیههایی که به دست ایادی آنان منتشر میشود نیز به مقامات عالی توهین میگردد. ضمناً نباید این نکته را از نظر دور داشت که بطور کلی روحانیون با هر گونه تحولات انقلابی مخصوصاً قانون تقسیم اراضی شدیداً مخالف میباشند و موضوع بانوان را در حقیقت برای جلوگیری از اجرای قانون تقسیم اراضی بهانه قرار دادهاند و شکی نیست که تحریک مالکین بزرگ و عوامل مخالف دیگر از بدو امر در طرز عمل روحانیون تأثیر زیادی داشته است...».[1]
در ادامه خلاصهای از اقدامات و اهداف روحانیون طی 15 روز قبل از تهیه گزارش ارائه شده است.
لازم به توضیح است امام خمینی نه با اصل اصلاحات ارضی بلکه با نیتهایی که پشت آن قرار داشت مخالف بود. به باور ایشان اصلاحات ارضی پدیدهای وارداتی و «برنامهای برای از بین بردن کشاورزی و تحمیل اقتصاد تک محصولی بر جامعه و بازار درست کردن برای آمریکا و شعب آمریکا و اذناب آن بود».[2] آینده نشان داد که پیشبینی امام خمینی تا چه میزان درست و دقیق بوده است.
پینوشتها:
[1]. قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 1، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، 1378، ص 559 و 560.
[2]. نوری اصل، احد و طهماسب علیپوریان و حیدر شهریاری، «تحلیل اصلاحات ارضی ایران بر مبنای روششناسی ساختار-کارگزار»، تاریخ اسلام و ایران، پاییز 1395، ش 31، ص 151- 176.
تعداد بازدید: 1172