حمله عوامل پهلوی به مدرسه فیضیه

زهرا رنجبر کرمانی

02 فروردين 1400

منبع تصویر: خبرگزاری مهر

رژیم که به زعم خود لوایح شش‌گانه را به تصویب ملی رسانده بود اکنون در پی فرصتی بود که آن را عملی کند، غافل از اینکه در قم شعله‌ای برافروخته بود که به دقت اقدامات دولت به عنوان بازوی اجرایی رژیم را زیر نظر داشت و در برخورد با هر اقدام ضدملی و ضداسلامی با انتشار اعلامیه‌ای آن را به دردسر می‌انداخت و به احساسات و افکار عمومی جهت می‌داد، او کسی نبود جز امام خمینی. آخرین اقدام امام خمینی در اعتراض به لوایح شش‌گانه، تبدیل جشن عید نوروز 1342 به عزای ملی بود. بنابراین حکومت پهلوی تصمیم گرفت سرچشمه جنبش را که از شهر قم و از میان روحانیت برخاسته بود بخشکاند. با چنین هدف و با برنامه‌ای از پیش تعیین شده صبح روز دوم فروردین 1342 مصادف با سالگرد شهادت امام صادق^(ع) جمعی از عوامل ساواک توسط چندین اتوبوس و در پی آن‌ها ده‌ها کامیون نظامی مجهز به سلاح‌های سنگین و مملو از سربازان زره‌پوش وارد قم شده و پس از مانور کوتاهی در شهر در بیرون دروازه به انتظار نشستند. عصر همان روز با توجه به برپایی مراسم عزاداری در مدرسه فیضیه، جمعیت زیادی از هر طبقه و قشری در مدرسه حضور داشته، به سخنرانی در خصوص زندگی امام صادق و مبارزات ایشان گوش می‌سپردند. به ناگاه عده‌ای از مأموران که بصورت پراکنده در مدرسه حاضر بودند مانع از سخنرانی واعظ شده، میکروفون را به دست گرفتند. اجتماع به هم ریخت و مردم به طرف در خروجی هجوم بردند. طولی نکشید که فقط مأمورین که فریاد «جاوید شاه» سر می‌دادند و طلاب در مدرسه باقی ماندند. مأمورین به طلاب حمله کرده، پس از دقایقی با ورود نیروهای امدادی شهربانی و پاسبان‌های مسلح، مدرسه به میدان نبرد تبدیل و رگبار گلوله آغاز شد و تعدادی از طلاب از ارتفاع پرتاب شدند. مردمی که در بیرون مدرسه شاهد ورود مأموران به مدرسه بودند نیز به وسیله گاز اشک‌آور متفرق شدند. مأموران به حجره‌های طلاب حمله برده، لوازم آن‌ها را در وسط مدرسه به آتش کشیدند و پس از ساعت‌ها جنایت و وحشیگری ... در تاریکی شب محل را ترک کردند... روز بعد نیز با حمله مجدد به مدرسه جمعی دیگر را مجروح ساختند.[1]

 
تعداد بازدید: 720