زهرا رنجبر کرمانی
24 دي 1400
شاه بارها در سخنان خود خطاب به مسئولان ساواک تأکید کرده بود که تشکیلات داخلی ساواک باید همیشه یک یا چند قدم قبل از حوادث حرکت و از کلیه امکانات موجود برای تعقیب و مراقبت از سوژهها استفاده کند. به این ترتیب و از رهگذر این رهنمود یا دستور، حریم خانهها که باید امنترین مکان برای فرد باشد، به واسطه پیشرفتهترین ابزارهای جاسوسی، کنترل و محل عملیات سری این سازمان گردید.[1] از آنجا که اداره کل سوم ـ یکی از ادارات دهگانه ساواک ـ وظیفه حفظ امنیت داخلی را بر عهده داشت، مأموران و خبرچینها در تمام سازمانها، نهادهای لشکری و کشوری، مدارس، دانشگاهها و بازار حضور داشته، هر موضوعی حتی پیشپاافتاده به صورت گزارش کتبی برای اداره کل سوم میفرستادند. عموم فعالان حوزههای اقتصادی، فرهنگی و سیاسی کشور در اداره کل سوم یک پرونده داشتند که از ابتدای حضور آنان در جامعه برایشان تشکیل شده بود. این اداره طی بخشنامههای سری به وزارت کشور و سازمان سجل احوال، مأموران صدور شناسنامه در کلیه مناطق کشور را مأمور تنظیم یک فرم ویژه حاوی کلیه اطلاعات سجلی برای هر فرد کرده بود که برای اداره کل سوم ارسال میشد.[2]
پیرو فعالیتهای آیتالله کمالوند[3] علیه حکومت، گزارش مأمور امنیتی در روز 24 /10 /42 درباره وی مؤید مطالب فوق و به شرح زیر است:
«آقای شیخ روحالله کمالوند که در تاریخ 13 /4 /42 به قم و تهران عزیمت نموده بود، ساعت 20 روز 22 /10 /42 با اتومبیل از طریق بروجرد به خرمآباد وارد شدند»[4] و در ذیل گزارش چنین آمده است:
«در پرونده آقای کمالوند بایگانی شود.»
پینوشتها:
[1]. دفتر پژوهشهای مؤسسه کیهان، نیمه پنهان: امپراطوری وحشت، تهران، شرکت انتشارات کیهان، 1392، ص 72 - 73.
[2]. همان، ص 75 - 77.
[3]. از حامیان و مریدان امام خمینی که برای اعتراض به دستگیری امام خمینی و تلاش برای آزادی ایشان به تهران مهاجرت کرده بود.
[4]. مرکز بررسی اسناد تاریخی، آیتالله روحالله کمالوند به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1392، ص 161.
تعداد بازدید: 809