زهرا رنجبر کرمانی
02 بهمن 1400
در پی انتشار مواضع امام خمینی و سایر مراجع در مخالفت با رفراندوم لوایح ششگانه، رفراندوم با مشکلات عملی بسیار مواجه شد. اعلامیه تحریم رفراندوم امام[1] مردم را به جنبش واداشت. بازار تعطیل شده، جمع کثیری از مردم در منزل آیتالله بهبهانی گرد آمدند. اجتماعات مردمی در منزل سایر علما نیز برقرار بود. نیروهای امنیتی در واکنش به این تجمعات با هجوم به آنها جمعی را دستگیر و به زندان فرستادند. تظاهرات دانشجویان دانشگاه تهران نیز با حمله قوای انتظامی مواجه شد. در جبهه مقابل، اسدالله علم در مقام نخستوزیر در یک مصاحبه مطبوعاتی مخالفتها را ناچیز شمرده، خود را مسلط بر اوضاع معرفی کرد و وعده سرکوب شدید قوای مخالف را داد.[2]
پینوشتها:
[1]. امام خینی در 2 بهمن 1341 در پاسخ به استفتاء جمعی از متدینین تهران اظهار داشت: «به نظر اینجانب این رفراندم، که به لحاظ رفع برخی اشکالات به اسم «تصویب ملی» خوانده شده، مخالف رأی جامعه روحانیت اسلام و اکثریت قاطع ملت است،... به نظر میرسد این رفراندم اجباری مقدمه برای از بین بردن مواد مربوط به مذهب است، علمای اسلام از عمل سابق دولت راجع به انتخابات انجمنهای ایالتی و ولایتی، برای اسلام و قرآن و مملکت احساس خطر کردهاند؛ و به نظر میرسد که همان معانی را دشمنان اسلام میخواهند به دست جمعی مردم سادهدلِ اغفالشده اجرا کنند...» (خمینی، روحالله، صحیفه امام، ج 1، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1389، ص 135 - 137).
[2]. مدنی، سیدجلالالدین، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 2، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1361، ص 13 – 14.
تعداد بازدید: 1118