زهرا رنجبر کرمانی
06 بهمن 1400
علیرغم همه مخالفتها، اعتصابات و اعتراضات در شهرهای مختلف کشور، رفراندوم لوایح ششگانه پیشنهادی شاه در 6 بهمن 1341 برگزار شد. با اینحال حکومت که جنبش پیروز روحانیت علیه لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی را از یاد نبرده، قدرت روحانیون و وعاظ در بسیج مردم علیه خود را دریافته بود، نمیتوانست از جانب آنها آسوده خاطر باشد. به ویژه آنکه شاه در مسافرت به قم در 4 بهمن برای جلب رضایت روحانیون، نتوانسته بود پاسخ مساعدی از آنها و به ویژه امام خمینی دریافت کند و ضمن سخنانی خشمآلود واکنشهای مردمی علیه رفراندوم را نتیجه توطئه «ارتجاع سیاه» نامیده بود.[1] بر این اساس ساواک در گزارش روز 6 بهمن 1341 از عوامل خود میخواهد نسبت به فعالیتهای روحانیون و وعاظ هوشیار باشند:
«در ایام رمضان بطور قطع عناصری خواهند خواست که از منابر سوء استفاده بکنند. کوچکترین غفلت ممکن است باعث بهمخوردگی انتظامات بشود مخصوصاً در ایام قتل. این پیش آمد ممکن است خیلی گران تمام شود. بنابراین آقایان استانداران و فرمانداران کل باید بیدار و هشیار باشند. به محض اینکه آثار کوچکترین ناراحتی پیدا شد، فوری مسببین را دستگیر و به تهران بفرستند.
به وعاظ تذکر بدهید فقط باید به امور دینی بپردازند به محض انحراف از این دستور با کمال شدت اقدام و متخلف را دستگیر نمایند. راه را باید طوری قبلا هموار نمایند که در ایام قتل دیگر ناراحتی وجود نداشته باشد. به قوای انتظامی نیز در این مورد دستورات کافی داده شده است.»[2]
پینوشتها:
[1]. مدنی، سیدجلالالدین، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 2، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1361، ص 17.
تعداد بازدید: 1157