زهرا رنجبر کرمانی
04 اسفند 1400
ساواک در گزارشی با موضوع «اظهارات شیخ غلامحسین جعفری امام جماعت مسجد جامع» به تاریخ 4 اسفند 1342 مینویسد:
«ساعت 20:00 روز چهارشنبه 30 /11 /42 شیخ غلامحسین جعفری امام جماعت مسجد جامع به شخصی بطور خصوصی اظهار داشته: «... قرار است علم برود و نخستوزیر دیگری بیاید[1]، شاید با رفتن علم سیاست مملکت عوض شود[2] و آقای خمینی آزاد گردد و این فشاری که به روحانیون آوردهاند، کم شود و گویا قرار است حسنعلی منصور روی کار بیاید و اگر واقعاً او باشد شاید وضع بدتر شود، زیرا او آدم پاک و منزهی نیست و نمیشود انتظار اصلاحاتی از او داشت، چون از قماش علم و امثال او میباشد و امتیازی بر اینها ندارد.»[3]
گفتنی است آیتالله حاج شیخ غلامحسین جعفری همدانی از آغاز نهضت امام خمینی با آن همراه بود. وی که از جانب ساواک به عنوان رابط بین علمای قم و تهران معرفی شده، در پی وقایع 15 خرداد دستگیر و به دو ماه حبس محکوم گردید. ایشان پس از آزادی نیز از پای ننشسته به فعالیت علیه رژیم ادامه داد. آیتالله جعفری که امام جماعت شبستان گرمخانه مسجد جامع بازار تهران را بر عهده داشت، آن را به پایگاهی برای زنده نگهداشتن نام امام خمینی در دوران تبعید و تداوم نهضت ایشان تبدیل نمود.[4]
پینوشتها:
[1]. در 6 ماهه آخر سال 1342 بحث تغییر دولت و جایگزینی حسنعلی منصور به جای اسدالله علم در میان سیاسیون در جریان بود. علم دیگر توانایی ادامه کار را نداشت، اما منصور هم هنوز مقدمات را فراهم نکرده و آماده نبود، به همین جهت این تغییر و تبدیل تا اواخر اسفند به طول انجامید. (مدنی، سیدجلالالدین، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 2، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1378، ص 84).
[2]. «سیاست مملکت» در دوره پهلوی در کنترل شخص شاه بوده، وی بیاعتنا به قانون اساسی مشروطه در همه امور مستقیماً مداخله میکرد و مجلس و دولت در خدمت پیشبرد منویات وی بودند.
[3]. مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، آیتالله حاج شیخ غلامحسین جعفری همدانی به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1387، ص 7.
[4]. همان، مقدمه.
تعداد بازدید: 1306