زهرا رنجبر کرمانی
14 اسفند 1400
در 14 اسفند 1342 دادگاه تجدیدنظر ویژه دادرسی ارتش برای رسیدگی به پرونده سران نهضت آزادی - آیتالله طالقانی و مهندس بازرگان - آغاز شد.[1]
گفتنی است در پی مخالفت آیتالله طالقانی با رفراندوم انقلاب سفید وی در 3 بهمن 1341 دستگیر و پس از 4 ماه و هشت روز در اول محرم 1342ش. از زندان آزاد شد. وی پس از آزادی فعالیت علیه حکومت پهلوی را از سر گرفته، مجدداً مسجد هدایت را پایگاه مبارزه قرار داد. در اعتراض به دستگیری امام خمینی در 15 خرداد 1342، آیتالله طالقانی به اتفاق دیگر سران نهضت آزادی اعلامیهای با عنوان «دیکتاتور خون میریزد» و با تأکید بر این نکته که هر کس در این وضعیت دست از مقاومت بردارد به اسلام، قرآن و آزادی خیانت کرده، منتشر کرد. در همین روزها اعلامیه دیگری نیز از سوی نهضت آزادی منتشر و در آن به سیاستهای داخلی حکومت شاه انتقاد شد. همچنین در سطح بینالمللی به مسئله استعمار و استثمار پرداخته، به مسلمانان و کشورهای اسلامی در مورد نفوذ صهیونیسم و دولت اسرائیل در آن کشورها هشدار داده شد. در نتیجه آیتالله طالقانی مجدداً دستگیر و روانه زندان و به ده سال حبس محکوم شد، اما پس از تحمل 3 سال حبس در سال 1346 در نتیجه فشارهای ایرانیان خارج از کشور و سازمانهای حقوق بشری آزاد شد.[2]
پینوشتها:
[1]. اطلاعات، س 38، 13 اسفند 1342، ش 11332.
[2]. کرحسنلو، صدیقه،«زندگینامه مذهبی و سیاسی آیتالله طالقانی»، تاریخ معاصر ایران، پاییز 1389، ش 55، ص 5 – 24.
تعداد بازدید: 612