25 ارديبهشت 1401
روزنامه کیهان در شماره روز 25 اردیبهشت 1342 مینویسد:
«روز گذشته دومین جلسه کمیته مبارزه با هروئین به ریاست فریده دیبا و با شرکت شهردار تهران و آقایان ابراهیم خواجه نوری، دکتر صاحبالزمانی و دکتر میرسپاسی و دکتر سعید حکمت و چند تن از بانوان و آقایان عضو تشکیل شد. دکتر سعید حکمت، رئیس کمیسیون حقوقی، در این جلسه اظهار داشت: در حال حاضر در زندانهای سراسر کشور عده زیادی معتاد از سنین دوازده الی هفتادساله بهسر میبرند که متأسفانه امکانی نیز برای معالجه و مداوای کامل آنان نیست. روانشناسان و روانپزشکان که عضویت این کمیته را دارند نیز دیروز اعلام کردند نسل جوان بهشدت در معرض این خطر خانمانسوز قرار گرفته است و پارتیها، زندانها و بیمارستانها بزرگترین مراکز به دام انداختن جوانان و ابتلای آنان به این بدبختی بزرگ است.»[1]
بالا بودن شمار معتادان به موادمخدر در کشوری که جمعی از اعضای خاندان حکومتگر و نزدیکان دربارش به استعمال و قاچاق آن میپرداختند چندان عجیب نیست. در میان اعضای خانواده پهلوی سه تن از برادران شاه – محمودرضا، حمیدرضا و غلامرضا - و خواهر دو قلویش اشرف و در بین دوستان شاه امیرهوشنگ دولو، حسن قریشی و فلیکس آقایان در قاچاق مواد مخدر دست داشته، از این طریق ثروت کلانی اندوخته بودند.[2] حسین فردوست اشرف پهلوی را قاچاقچی بینالمللی مواد مخدر و عضو مافیای آمریکا دانسته، میگوید:
«او به هرجا که میرفت در یکی از چمدانهایش هروئین حمل میکرد و کسی هم جرأت نمیکرد آن را بازرسی کند. این مسئله توسط بعضی از مأمورین به من گزارش شد و من نیز به محمدرضا اطلاع دادم که اشرف چنین کاری میکند. محمدرضا دستور داد که به او بگویید این کار را نکند. همین! چه کسی به اشرف بگوید، من؟ موقعی که خود محمدرضا نمیتوانست یا نمیخواست جلوی اشرف را بگیرد، من که بودم و چگونه میتوانستم؟»[3] اشرف از یکسو در داخل ایران به کمک قدرتش در ترانزیت مواد مخدر از مرزهای شرقی به غرب و از دیگر سو با استفاده از مصونیت دیپلماتیکش به حمل و نقل مواد مخدر به خارج کشور اشتغال داشته، تا آنجا پیش رفت که سبب رسوایی و بیآبرویی خاندان سلطنتی ایران شد. بر اساس مستندات موجود در نوامبر 1961 (پاییز 1340ش) در فرودگاه کوانترن شهر زوریخ چمدانهای اشرف مورد تجسس مأمورین بازرسی فرودگاه قرار گرفته، مقدار زیادی هروئین در آنها کشف شد، اما مأموران فرودگاه وی را به خاطر مصونیت دیپلماتیک آزاد کردند. این خبر در روزنامههای اروپایی مطرح و مفصلاً به آن پرداخته شد. از آنجا که اشرف و خانواده سلطنتی به قاچاق مواد مخدر مشهور بودند، این موضوع به سرعت در محافل بینالمللی مطرح و حیثیت حکومت پهلوی بیش از پیش مخدوش شد. فرح پهلوی اما در مصاحبهای، مقاله روزنامه «لوموند» درباره این ماجرا را توطئه دشمنان علیه خاندان سلطنتی و همسر تاجدارش که «به هر کاری دست میزند تا ریشه این آفت از کشور کنده شود» عنوان کرد![4]
پینوشتها:
[1]. کیهان، 25 اردیبهشت 1342، ش 5944.
[2]. علیمردانی، علیاکبر، «مواد مخدر و رژیم پهلوی»، مطالعات تاریخی، س 6، تابستان 1388، ش 25، ص 112 – 147.
[3]. فردوست، حسین، ظهور وسقوط سلطنت پهلوی، ج 1، تهران، اطلاعات، 1370، ص 237.
[4]. علیمردانی، همان، ص 119 – 120.
تعداد بازدید: 469