نهضت امام خمینی
تراوشات ذهن‌های ناآگاه وکلای انتصابی!
30 آذر 1402
ساواک مرکز در گزارشی به تاریخ 30 آذر 1343 خطاب به ساواک خوزستان می‌نویسد:
«اخیراً اعلامیه‌ای به امضاء [آیت‌الله] علی موسوی بهبهانی[1] که فتوکپی آن ضمیمه می‌باشد شخصی به نام عبدالحسین به آدرس تبریز ـ مقصودیه… فرستاده است. خواهشمند است دستور فرمایید اعلام نمایند آن ساواک چه اطلاعی در مورد پخش اعلامیه مزبور دارد و چه اقدامی در این‌باره معمول داشته است.»[2]
اعلامیه یاد شده مورخ 24 آبان و به قرار زیر است:
«بسم الله الرحمن الرحیم
ان تنصروا الله ینصرکم و یثبت اقدامکم
ملت ایران، مردم خوزستان
مردم غیور مسلمان هنوز جنایات پانزدهم خرداد و حبس عده‌ای از علماء و دانشمندان را فراموش نکرده‌اند که خبر تأثرانگیز تبعید حضرت آیت‌الله خمینی دامت برکاته را شنیدند، شما ملت شریف استحضار دارید که دولت ایران با یک مرجع تقلید که مصونیت قانونی دارد چه رفتاری نموده. آری در ایران هر کس حق بگوید باید مورد مؤاخذه و تعقیب دستگاه‌های انتظامی قرار گیرد. مگر آیت‌الله خمینی چه عملی انجام داد جز اینکه می‌خواسته است از حریم مقدس دین پشتیبانی نماید؟ دست استعمار را کوتاه کند، مانع نفوذ بیگانگان در کشور شود، ملت ایران را از خطری که به سوی آنها روی آورده آگاه سازد. دنیا بداند که هدف ایشان هدف تمام روحانیت ایران بلکه روحانیت شیعه و اسلام است. خواسته ایشان خواسته تمام روحانیین است. دولت باید به نصایح روحانیین توجه کند و در مقام اجرای دستورات دین مبین اسلام برآید و به اعمال ننگین و برخلاف اصول انسانیت دست نزند. برای فقر و بدبختی مردم چاره‌ای بیندیشد. برای بیکاران فکر کار نماید. عجبا، وکلای بی‌موکل به روحانیت اسائه ادب نموده و با کمال بی‌شرمی در مجلس بیاناتی نموده‌اند[3] که علاوه بر ملت ایران، موجب خشم و تنفر تمام ملل مسلمان گردیده است و جرائد مزدور نیز با وقاحت هر چه تمام‌تر به حریم مقدس دین و روحانیت تجاوز نموده، بدیهی است ملت ایران در موقع مقتضی جواب این یاوه‌سرایی‌ها را خواهد داد. دولت ایران بداند که با تبعید و حبس و حصر، جامعه روحانیت از بیان حقایق خودداری نخواهد نمود و از اعمال خلاف قانون جلوگیری خواهد کرد و با پشتیبانی حضرت ولی عصر عجل‌الله تعالی فرجه الشریف به وظیفه خود عمل می‌کند.»[4]
پی‌نوشت‌ها:
[1]. آیت‌الله سیدعلی بهبهانی در سال 1303ق در بهبهان متولد شد. تا 18 سالگی در بهبهان از درس عالمان آن دیار دروس حوزوی را آموخت. پس از مهاجرت به نجف اشرف در 25 سالگی به درجه اجتهاد رسید و به زادگاهش بازگشت. وی چندی بعد باردیگر به نجف اشرف رفته، در سال 1330ق. به دیار خود بازگشته، به تدریس و تبلیغ پرداخت. بهبهانی 30 سال در رامهرمز و چندی در کربلا ساکن بود و در سال 1365ق. به رامهرمز بازگشت. وی علاوه بر فعالیت‌های فرهنگی، در عرصه‌های سیاسی نیز حاضر بود. آیت‌الله بهبهانی در سال 1370ق. در اهواز اقامت گزید و سرانجام در سال 1354ش. به رحمت ایزدی پیوست. (قیام پانزده خرداد به روایت اسناد ساواک، ج 3، 1378، ص 68).
[3]. اشاره به سخنان دو تن از نمایندگان مجلس شورای ملی، رحیم زهتاب‌فرد، نماینده تبریز، و هلاکو رامبد، نماینده طوالش، در جلسه علنی 14 آبان 1343-یک روز پس از تبعید امام خمینی - که در نطق‌های پیش از دستور خود به امام خمینی اهانت کرده، خواستار جدایی دین از سیاست شدند. سخنان آنها در روزنامه اطلاعات همان روز منتشر شد.
رامبد گفته بود: «ما در آن مرحله‌ای از تاریخ بشریت رسیده‌ایم که بالاخره باید تفکیک قواى روحانى را از سیاست کاملاً رعایت کنیم؛ زیرا این امر هم به نفع دولت است... دست‌اندازی منبر روحانیت بر مسند حکومت را روا نمی‌داریم. جاى رهبر، روحانى نمی‌خواهیم. به جاى معلم، ملّا نمی‌خواهیم. به جاى قاضى، شیخ نمی‌خواهیم. اگر معلم و قاضى و روحانى هر سه را می‌خواهیم به نظارت کامل دولت می‌خواهیم که هر یک کار خود کنند. آن علم آموزد این مردم را به سوى خداى بزرگ راهنمایى کند.»
همچنین زهتاب‌فرد طی سخنانی در نطق پیش از دستور خود گفته بود: «متأسف هستم آن شخصى که معرکه اخیر را راه انداخته، شما را به خدا، شما را به شرافتتان، شما را به دینتان دو ماه قبل از 15 خرداد سال 1342 اسم این شخص به گوش شما خورده بود؟ دو ماه قبل از 15 خرداد 1342 قیافه این شخص را شما دیده بودید؟ فقط در یک روز دو ماه به 15 خرداد 1342 مانده، دیدیم در همه جا عکس این شخص با چاپ افست با چاپ رنگى ... در تمام دکاکین زده شد. اینها براى این بود که صحنه‌ای بهوجود بیاورند. آنها براى این بود که ... تا گوش‌ها آشنا بشود و آن حادثه فجیع را بهوجود بیاورند.»! (اطلاعات، پنجشنبه 14 آبان 1343، س 39، ش 11532).
[4]. همان، ص 55.
تعداد بازدید: 267
آرشیو نهضت امام خمینی
جدیدترین مطالب
پربازدیدها
