نهضت امام خمینی
«در تلاش معاش»: چهره بی‌رتوش کشور شاهنشاهی
12 دي 1402
ساواک در گزارشی مورخ 12 دی 1341 درباره «برنامه تلویزیون» می‌نویسد:
«فرستنده تلویزیون ایران[1] در برنامه (در تلاش معاش) شب شنبه 1 /10 /41 به مدیریت روح‌الله مبشر نامی، وضع‌زننده و ناراحت‌کننده یک نفر (نان‌رسان) را که با دست‌های زخمی و کثیف به خانه‌های مشترکین نان می‌رساند نشان داده که فوق‌العاده زننده و منظور نشان‌دادن مراتب زیر بود:
1- عدم توجه مسئولین بهداشت به بهداشت عمومی
2- عدم توجه بیمه‌های اجتماعی کارگران به وضع این قبیل افراد
3- نبودن کار کافی برای افراد در کشور
4- کم بودن دستمزد کافی برای افراد عائله‌مند.
با در نظر گرفتن اینکه عکس‌برداری از مناظر زننده و امکنه ممنوعه از طرف بیگانگان و اشخاص ممنوع می‌باشد، تلویزیون ایران، گذشته از اینکه شخص مزبور را که به نام قربان نامیده می‌شد، در صفحه تلویزیون نشان داد، فیلم کوتاهی نیز از او در حال توزیع نان در کوچه و پس کوچه‌های شهر به معرض نمایش گذاشت که برای بیگانگان مغرض[!]، بهترین اثر و وسیله برای تبلیغات سوء در داخل و خارج از کشور می‌باشد.
به موازات اقدامات شب 1/10/41 تلویزیون ایران درحالی که به مناسبت تولد یا درگذشت یک نفر هنرمند برنامه خاصی اجرا می‌نماید، در جشن‌های مذهبی که مورد علاقه و طرف توجه عموم می‌باشد، شرکت نکرده و روش پسندیده رادیوی ایران را پیروی نمی‌نماید که از این لحاظ هم شایعات بدی در اذهان عموم مردم به وجود آمده است.»[2]
پی‌نوشت‌ها:
[1]. «تلویزیون ایران» در آن دوره یک مؤسسه خصوصی متعلق به حبیب‌الله ثابت پاسال از پیروان فرقه بهائیت و معتمدین دربار بود که موافقت مجلس شورای ملی را در سال 1337 برای افتتاح نخستین تلویزیون در ایران کسب کرده بود. «تلویزیون ایران» از مقررات اداره کل انتشارات پیروی کرده، روزانه از ساعت 18 تا 22 برنامه پخش می‌کرد. سه سال بعد در سال 1340 در آبادان و اهواز هم فرستنده‌هایی نصب شده ایرانیان بیشتری تحت پوشش تلویزیون قرار گرفتند. استقبال روزافزون مردم از تلویزیون، حکومت را به تأسیس یک شبکه تلویزیونی سراسری واداشت که در سال 1345 آغاز به کار کرد. (ناظمی، سعید، معماران تصاویر رسانه‌ای»، سوره اندیشه، شهریور و مهر و آبان 1387، ش 39، ص 24 – 29)
تعداد بازدید: 239
آرشیو نهضت امام خمینی
جدیدترین مطالب
پربازدیدها
