نهضت امام خمینی
کارچاق‌کنی در لباس روزنامه‌نگاری!
25 اسفند 1402
ساواک در گزارش مورخ 25 اسفند 1343 با موضوع «اظهارات سنجری کارمند سابق روزنامه کیهان» می‌نویسد:
«سنجری کارمند سابق روزنامه کیهان که اخیراً به دستور دکتر مصباح‌زاده[1] از روزنامه مزبور اخراج گردیده اظهار می‌دارد تمام قاچاق جنوب در دست دکتر مصباح‌زاده است و اصولاً انتصاب تیمسار خسروانی[2] به ریاست ژاندارمری ناحیه بوسیله دکتر مصباح‌زاده صورت گرفته و دلایل روشنی در اختیار است که مصباح‌زاده و تیمسار خسروانی متفقاً امر قاچاق جنوب را در اختیار دارند. آنها اشیاء لوکس خارجی را بدون دردسر وارد کشور می‌کنند و تحت حمایت ژاندارمری به تهران و مراکز استان‌ها می‌رسانند و شهربانی نیز قادر به جلوگیری ازاعمال آنها نیست.... روزنامه اطلاعات نیز اصناف را در اختیار دارد و تمام زد و بندهای مربوط به اصناف با نظر عباس مسعودی[3] انجام می‌شود... روزنامه کیهان وابسته به آمریکایی‌ها و اطلاعات مزدور انگلیسی‌ها است...»[4]
گفتنی است مطبوعات ایران در دوره پهلوی دوم - از سال 1342 تا پیش از اوج‌گیری انقلاب اسلامی در سال 1356 - چند ویژگی مشترک داشتند که به‌طور خلاصه عبارتند از:
1- یکدستی و همسویی تقریباً همه مدیران، صاحبان امتیاز، کارفرمایان و شمار زیادی از قلمزنان وابسته به ایشان در باجگیری از دولت و دولتمردان وقت.
2- تسلط بی‌رقیب ساواک بر مطبوعات و مال و جان اهالی آن با همکاری وزارت اطلاعات و جهانگردی که در اوایل همین دوره و به همین منظور تشکیل شده بود.
3- تشدید همه جانبه سانسور نه تنها بر مطبوعات نوشتاری منظم‌الانتشار بلکه بر همه رسانه‌های جمعی و نویسندگان و خبرنگاران آنها.
4- رواج بی‌حد و حصر چاپلوسی از رژیم، دستگاه سلطنت، دولتیان و مجلسیان طراز اول که به نوبه خود وابسته به آمریکا و انگلیس بودند.
5- افول مطالب انتقادی تا نازل‌ترین حد - که در مواردی کارگزاران رژیم همان را نیز برنتابیده، نویسندگانشان را مؤاخذه می‌کردند! – و فراتر نرفتن نقد از شوخی‌های آبکی با مسئولان درجه چندم.
6- پرداختن تقریباً تمام مطبوعات به موضوعاتی که در زندگی مردم اهمیت چندانی نداشته نه تنها پاسخگوی نیازهای جامعه نبودند بلکه توجه مردم را از مسائل اصلی مبتلابه منحرف می‌کردند.
7- رونق روزنامه‌نگاری در شرایطی که غالب دست‌اندرکاران آن رو به تجارت قلم نهاده، به رفاه نسبی نیز بسنده نکرده و با آلوده‌کردن قلم و استعداد خود در راه تثبیت استبداد و استعمار از مقام‌های درجه دوم و سوم به مرتبه کارگزاران وزارتخانه‌ها، مؤسسه‌ها و سازمان‌های دولتی یا خصوصی رسیده بودند. در کنار ایشان صدها جوان مستعد روزنامه‌نگاریِ راستین طی سال‌ها طرد و گوشه‌نشین شده یا ناگزیر به زندگی ساده محقر اکتفا کرده بودند تا بلکه اصول و اخلاق حرفه ای را دست کم برای خود و دیگر مطبوعاتیانِ شرافتمند از گزند زمانه محفوظ دارند.[5]
پی‌نوشت‌ها:
[1]. مصطفی مصباح‌زاده صاحب امتیاز روزنامه کیهان.
[2]. پرویز خسروانی (1301-1394) که در حوادث 25-28 مرداد 1332 مشارکت جدی داشته از عوامل کودتا محسوب می‌شد، در سال‌های پس از کودتای 28 مرداد در رأس باشگاه ورزشی تاج به سرقت اموال مردم و غصب اراضی اشتغال و به علت وابستگی به دربار در سال‌های 1340-1343 در درجه سرتیپی فرماندهی ژاندارمری تهران (ناحیه یک مرکز) را بر عهده داشت. وی در کابینه هویدا به معاونت نخست‌وزیری و سرپرستی سازمان تربیت بدنی رسیده، قریب 5 سال در این سمت به چپاول مشغول بود. (مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، ج 2، تهران، اطلاعات، 1369، ص 452 - 453).
[3]. عباس مسعودی صاحب امتیاز روزنامه اطلاعات.
[5]. بهشتی‌پور، مهدی، «مطبوعات ایران در دوره پهلوی(بخش سوم)»، رسانه، زمستان 1372، ش 16، ص 72 - 91.
تعداد بازدید: 160
آرشیو نهضت امام خمینی
جدیدترین مطالب
پربازدیدها
