11 تير 1403
ساواک مشهد در گزارشی مورخ 11 تیر 1342 مینویسد:
«آقای فخرالدین حجازی[1] اظهار میداشت اخیراً با آیتالله میلانی[2] ملاقات و در این ملاقات دریافتم که آیتالله از جبهه ملی بسیار ناراضی است و شکاف عمیقی به وجود آمده است زیرا جبهه ملی در حوادث اخیر[3] بهطورکلی پای خود را کنار کشید و حالآنکه با توجه به وارد بودن افراد و اعضای جبهه در امور سیاسی با جنبشی که صورت گرفت اگر افراد جبهه، رهبری آن را به عهده میگرفتند ممکن بود نتیجهای عاید شود نه اینکه بلاجهت و بدون نتیجه کشتار زیادی داده شود. رهبران جبهه ملی برای حفظ موجودیت و صیانت خویش در این جریان پای خود را کنار کشیدند. آنها فقط میخواهند حرف بزنند و میتینگ بدهند. اهل کار و مرد عمل نیستند.»[4]
گفتنی است جبهه ملی دوم در تصمیمگیریهای اساسی خود پیوسته دچار تشتت آرا و اختلافنظرهای شخصی بود. رهبران جبهه در سال 1342 پس از چند روز بحث و مذاکره و مشاجره نتوانستند بر سر تنظیم و صدور اعلامیهای مبنی بر محکومیت کشتار 15 خرداد به توافق برسند. این مقدمه فروپاشی جبهه بود.[5]
[1] فخرالدین حجازی در سال 1308 در سبزوار به دنیا آمده، از جوانی به فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی مشغول بود. وی ضمن آموزگاری فعالیت مطبوعاتی نیز میکرد و در مشهد با محمدتقی شریعتی - مؤسس کانون نشر حقایق اسلامی - و برخی اعضای کمیته جبهه ملی خراسان در ارتباط بود. حجازی در اوایل مهر 1345 به تهران آمده، به دعوت استاد مطهری، به جمع سخنرانانِ حسینیه ارشاد پیوست. وی در رژیم پهلوی چندینبار بازداشت شده، در زمره خطبای مذهبیِ ممنوعالمنبر بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی حجازی در سه دوره اول مجلس شورای اسلامی نماینده بود و سرانجام در سال 1386 در تهران درگذشت. (شمسآبادی، حسن. «حجازی، فخرالدین»، دانشنامه جهان اسلام، ج 12، تهران، بنیاد دائرهالمعارف اسلامی، 1393، ص 641 - 642).
[2] آیتالله العظمی سیدمحمدهادی میلانی از رهبران نهضت امام خمینی در خراسان.
[3] قیام 15 خرداد.
[5] نجاتی، غلامرضا، تاریخ سیاسی بیستوپنج ساله ایران، جلد 1، تهران، مؤسسه خدمات فرهنگی رسا، 1371، ص 245 – 247.
تعداد بازدید: 298